Menhir - Supplicant - Fen

Prostrate we are

On bended knee and foreheads pressed against the earth

Stained with blood

The altar is crimson yet the soils remain unslaked

Before the vastness of the megalith

Under the glare of a thousand veiled stares

So much more needed

More to be given to those beneath

Present thy fragile forms

Surrender… Supplicant

Enshrine in roots, the first ones scream out

A demand for vengeance

A clarion call that resonates

Throughout that cold void of forgotten epochs

In silent serried ranks we move

To the colossal pulse of the unknowable

Yielding

Willing

This malleable swarm

Compelled to carve remembrance

Harbingers of sundered generations

Slaves to a forgotten will

'Casting our gaze to the star-studded skies whilst our souls

Bleed into the thirsty earth — yet silent they remain

The keening wails of the singers of the summoning songs

Remain unanswered, unheard.

Yawning abyss, lifeless heavens

Unheeding but our supplication endears, the need for sacrifice

Resonates and echoes throughout generations

Before us and generations to come

Shriveled wastelands tremble

To the remorseless march of the lost

Shackled in chains of surrender

Slaves we are

On broken knees and foreheads driven into the earth

Drenched with blood

The altar is eternal

Біз сәжде етеміз

Бүгілген тізеде және маңдайда жерге басылған

Қанға боялған

Құрбандық үстелі қызыл, бірақ топырақтары сөнбеген

Мегалиттің кеңдігінен бұрын

Мыңдаған жасырын көзқарастың жарқырауы астында

Тағы қажет

Астына берілуі керек

Өзіңіздің нәзік пішіндеріңізді көрсетіңіз

Бағыну... Өтініш беруші

Тамырға қондырыңыз, біріншілері айқайлайды

Кек алу талабы

Жаңғыратын кларион қоңырауы

Ұмытылған дәуірлердің салқын бостығы

Үнсіз қатарда біз жылжамыз

Білмейтіннің үлкен импульсіне

Берілу

Қалаулы

Бұл икемді үйір

Есте сақтау  мәжбүр

Бөлінген ұрпақтардың хабаршысы

Ұмытылған өсиеттің құлдары

«Жанымыз ұшқанда жұлдызды аспанға қараймыз

Шөлдеген жерге қан құйыңыз — бірақ олар үнсіз қалады

Шақырушы әндердің әншілерінің өктем зары

Жауапсыз, естілмеген қал.

Ескен тұңғиық, жансыз аспан

Құлақсыз, бірақ дұғамызды ұнатады, құрбандық қажет

Ұрпақ бойына жаңғырып, жаңғырып отырады

Біздің                                    

Шөгілген шөлейт жерлер дірілдейді

Адасып кеткендердің қайғысыз жорығына 

Берілу тізбегіне байланған

Біз құлбыз

Сынған тізелер мен маңдайлар жерге соғылды

Қанға малынған

Құрбандық орны мәңгілік