The Dying Stars - Fen

From the utmost depths

In blackest earth-flesh entombed

I have arisen again

The bedrock cracked by celestial vengeance

Mountains cleft in twain

Forests cindered by starfire

Stir me from this greatest slumber

Blood runs once more

Blood of the forgotten seers

Blood of those buried of mist-shrouded loss

Veins pulse

To banish millennia upon millennia of oblivion

To unleash a howling keen of new knowledge

Knowledge

Ichor-smeared eyes bear witness to a firmament of turmoil

My vision clears, my purpose hardens

Ascendance, thy gift sears

Burned by the embers of the dying stars

It was once said that there is beauty in destruction

That death brings serenity

In the final exhalation of eternal peace

Yet this thrashing conflagration of ending

That scours all senses and purges the mind

Brings only desolation

And sorrow and woe

Beliefs now cinders, credos in ruins

A cold wind brushes the dead skin of withered ideals

Ең тереңдіктен

Ең қара жер етінде көмілген

Мен қайтадан ояндым

Аспан кекінен жарылған тау жынысы

Таулар екіге бөлінген

Жұлдыз жалынынан өртілген ормандар

Мені осы ең үлкен ұйқыдан оятыңыз

Қан тағы да ағып жатыр

Ұмытылған көріпкелдердің қаны

Жерленгендердің қаны

Веналардың импульсі

Милленниді Милленни Милевионға тыйым салу

Жаңа білімге деген құштарлығын ашу

Білім

Ихорға жағылған көздер күйзелістің дәлелі

Менің көзқарасым ашық, мақсатым қатайды

Көтеріле бер, сыйлығың

Өліп бара жатқан жұлдыздардың шоғы жанған

Бір кездері жойылуда сұлулық бар деп айтқан болатын

Бұл өлім тыныштық әкеледі

Мәңгілік тыныштықтың соңғы демінде

Әйтсе де бұл төбелестің соңы

Бұл барлық сезімдерді тазартады және сананы тазартады

Тек қаңырап бос қалдырады

Және қайғы мен қасірет

Сенімдер енді қирады, сенімдер қирады

Суық жел солған идеалдардың өлі терісін сыпырды