As Buried Spirits Stir - Fen

And I watched the sun cross the sky

A thousand thousand times

From within this tomb of earth

Waiting patiently for the sign

To be called by those who would summon us forth to wander once more

Under the waning moon across the bleakness of the fens

Once, many centuries ago, we were kings

Of an age now forgotten

Our dominion absolute

Our realms bound only by black seas and cliffs of ice

By sword and fire, blood and honour, we exacted our rule

Commanding the landscape with dread force, bereft of mercy

Now, we can hear the calling of desperate souls

Who have stood and watched these ancient fields raped

Scars run across what once was ours

Through the dust of ages, rage stirs us to walk once again

To stride unbound and unfettered under a shroud of twilight

Our pales eyes surveying the rotten remnants of a once-proud kingdom

The winds howl, the trees shiver, the harriers scream

As our deathmarch begins again

Мен күннің аспанды кесіп өткенін көрдім

Мың мың рет

Осы жердегі қабірдің ішінен

Белгіні шыдамдылықпен күту

Бізді тағы бір рет қыдыруға шақыратындар шақырады

Өсіп бара жатқан айдың астында, қоршаулардың қараңғылығында

Бір кездері, көп ғасырлар бұрын, біз патша болдық

Қазір ұмытылған жас

Біздің үстемдігіміз абсолютті

Біздің патшалықтарымыз тек қара теңіздермен және мұзды жартастармен байланысты

Қылыш пен от, қан мен намыс арқылы біз өз билікті талап еттік

Пейзажды қорқынышты күшпен басқарып, мейірімділік танытпайды

Енді біз шарасыз жандардың қоңырауын естиміз

Осы көне егістіктерді зорлап көргендер кімдер

Бір кездері біздікі болған жерде тыртықтар өтеді

Ғасырлар шаңы арқылы ашулану бізді тағы бір рет жүруге тырысады

Ымырттың жамылғысының астында еркін әрі кедергісіз жүру

Бір кездері мақтан тұтатын патшалықтың шіріген қалдықтарын зерттеп жатқан біздің бозғылт көздер

Желдер соғады, ағаштар дірілдейді, алаяқтар айғайлайды

Біздің өлім маршымыз қайтадан басталады