Carrier of echoes - Fen

Keening…

A reflection of all that was

The bell tolls…

Throughout the perpetual passage of infinity

I was born long ago

My form fashioned from the primordial rock

Storm-winds seared the umbra and my verdant spirit

The essence of an era forged by the elements

And millennia have passed

Frail flesh teems with memories

I watch with spectral eyes

The knowledge mine — and mine alone

Ancient paths that sear the landscape

Ley-lines scouring a wounded earth

Where long-forgotten shades now wander

Beneath the glare of the cold moon

The very soils imbued with a sense of longing

Beneath my tread teem myriad memories

The essence of so much now lost

Entombed in within the catacombs of a history forever buried

Yet I know not what lies ahead

No secrets unearthed from my time in the aether have I

No keys to unlock the myriad entangled strands of what will be

Behind me, a wake of unending despair

Ahead, a formless void as yet unscarred

Waiting for the Echoes of the dead to come

Күту…

Осының бәрінің  көрінісі

Қоңырау соғылады…

Шексіздіктің мәңгілік өтуі бойы

Мен баяғыда дүниеге келгенмін

Менің пішім бастапқы жартастан жасалған

Дауылды жел қолшатырды және менің жасыл рухымды күйдірді

Элементтер арқылы жасалған дәуірдің мәні

Ал мыңдаған жылдар өтті

Әлсіз ет естеліктерге толы

Мен спектрлік көзбен қараймын

Білім менікі — және менікі

Пейзажды жыртатын көне жолдар

Жаралы жерді сыпырған лей-линдер

Ұзақ ұмытылған реңктер қазір қайда жүр

Суық айдың жарқырауы астында

Топырақтың өзі сағыныш сезіміне                                    |

Менің басылымымның астында сансыз естеліктер бар

Қазір көп нәрсенің мәні жоғалды

Мәңгілік жерленген тарихтың катакомбаларының ішінде көмілген

Дегенмен алда не күтіп тұрғанын білмеймін

Менде эфирде болған кездегі құпиялар ашылған жоқ

Не болатын сансыз шатастырылған жіптерді ашу  кілттері жоқ

Артымда, бітпес үмітсіздік

Алда әлі ізі қалмаған пішінсіз қуыс

Өлгендер жаңғырығының келуін күту