If I Were Tickled by the Rub of Your Love - Dylan Thomas

If I were tickled by the rub of love,

A rooking girl who stole me for her side,

Broke through her straws, breaking my bandaged string,

If the red tickle as the cattle calve

Still set to scratch a laughter from my lung,

I would not fear the apple nor the flood

Nor the bad blood of spring.

Shall it be male or female?

say the cells,

And drop the plum like fire from the flesh.

If I were tickled by the hatching hair,

The winging bone that sprouted in the heels,

The itch of man upon the baby’s thigh,

I would not fear the gallows nor the axe

Nor the crossed sticks of war.

Shall it be male or female?

say the fingers

That chalk the walls with green girls and their men.

I would not fear the muscling-in of love

If I were tickled by the urchin hungers

Rehearsing heat upon a raw-edged nerve.

I would not fear the devil in the loin

Nor the outspoken grave.

If I were tickled by the lovers' rub

That wipes away not crow’s-foot nor the lock

Of sick old manhood on the fallen jaws,

Would leave me cold as butter for the flies,

The sea of scums could drown me as it broke

Dead on the sweethearts' toes.

This world is half the devil’s and my own,

Daft with the drug that’s smoking in a girl

And curling round the bud that forks her eye.

An old man’s shank one-marrowed with my bone,

And all the herrings smelling in the sea,

I sit and watch the worm beneath my nail

Wearing the quick away.

And that’s the rub, the only rub that tickles.

The knobbly ape that swings along his sex

From damp love-darkness and the nurse’s twist

Can never raise the midnight of a chuckle,

Nor when he finds a beauty in the breast

Of loever, mother, lovers, or his six

Feet in the rubbing dust.

And what’s the rub?

Death’s feather on the nerve?

Your mouth, my love, the thistle in the kiss?

My Jack of Christ born thorny on the tree?

The words of death are dryer than his stiff,

My wordy wounds are printed with your hair.

I would be tickled by the rub that is:

Man be my metaphor.

Маған махаббаттың қытылса  болса 

Мені өз жағы үшін ұрлаған алаяқ қыз,

Оның сабандарын бұзып, таңылған жіпті сындырды,

Мал төлдегендей қызыл қытық болса

Әлі де өкпемнен күлкі ойнауға дайынмын,

Мен алмадан да, су тасқынынан да қорықпас едім

Көктемнің жаман қаны да.

Ол ер бола ма әйел бола ма?

жасушаларды айтады,

Ал өрікті еттен от сияқты тастаңыз.

Егер менде балапан шаштарым болса,

Өкшеде өскен қанатты сүйек,

Баланың жамбасындағы ер адамның қышуы,

Мен асудан да, балтадан да қорықпас едім

Соғыстың кесілген таяқтары да.

Ол ер бола ма әйел бола ма?

саусақтарды айтады

Бұл қабырғаларды жасыл қыздармен және олардың еркектерімен борлайды.

Мен махаббаттың бұлшық етінен қорықпас едім

Мені кірпі аштық қытықтайтын болса

Кесілген нервке жылуды репетициялау.

Мен белдегі шайтаннан қорықпас едім

Ашық сөйлеген қабір де емес.

Ғашықтардың қытығына қытық болсам

Бұл қарғаның аяғын да, құлыпты да сүртпейді

Жығылған иектердегі ауру кәріліктен,

Мені шыбындардың сары майындай суық қалдырар еді,

Көгілдір теңіз жарылып     мен                                                                                                                                                                                                    көк  теңіз жарылып                                                             |

Сүйіктілердің саусақтарында өлі.

Бұл дүниенің жартысы шайтанның және менікі,

Қыз балада темекі шегетін есірткіге ренжіді

Оның көзін ашатын бүршікті айналдыра айналдыру.

Сүйегіммен бір кемігі бар қарт кісінің,

Теңізде иісі бар майшабақтардың бәрі,

Мен отырып, тырнағымның астындағы құртты бақылаймын

Жылдам кию.

Бұл қытықтайтын жалғыз ысқылау.

Жынысы бойымен тербелетін маймыл

Ылғалды махаббат-қараңғылық пен медбикенің бұралуынан

Ешқашан түн ортасын күле алмайды,

Сондай-ақ, ол кеудеден сұлулық тапқанда

Ғашықтар, ана, ғашықтар немесе оның алтауы

Аяқ  шаңда.

Ал сүрту дегеніміз не?

Жүйкедегі өлім қауырсыны ма?

Сенің аузың, махаббатым, поцелудегі ошаған?

Менің Джек Мәсіх  ағашта  тікенді  туылды ма?

Өлім сөздері оның қаттылығынан құрғақ,

Менің сөздік жараларым сенің шашыңмен басылған.

Мені мына ысқылау қытықтайтын еді:

Адам менің метафорам бол.