Дедушка Земля - Братья Карамазовы

Эх, тянет ноги к небу Дедушка Земля.

А жадные птицы летят по делам

Длинной веревке не видно конца

Да кто ж здесь лишний, а?

Дак я ж — это я.

Маленький слесарь трет наждаком,

Черные дыры верных подруг

Умер артист, а родился снаряд.

Так плачь, любимая плачь.

И только я динамит, я лежу под мостом.

По моим мозгам — то вперед, то назад

Трамвай дурак туда его мать,

Не могу взорвать, не могу взорвать.

Иван Сусанин приходит ко мне

Зовет за собой, предлагает свой план —

За болотом дверь, а за дверью туман.

Все уже там, все уже там.

И только я динамит, я лежу под мостом.

По моим мозгам то вперед, то назад

Трамвай дурак — туда его мать,

Не могу взорвать, не могу взорвать.

Е, Жер ата аяғын аспанға тартады.

Ал ашкөз құстар іспен ұшады

Ұзын арқанның ұшы көрінбейді

Бірақ бұл жерде кім артық, иә?

Жақсы, менмін.

Кішкентай слесарь зімпарамен ысқылайды,

Адал дос қыздардың қара тесіктері

Суретші қайтыс болды, ал снаряд дүниеге келді.

Сондықтан жыла, махаббат жыла.

Ал мен ғана динамитпін, көпірдің астында жатырмын.

Менің миымда - содан кейін алға, содан кейін артқа

Анасын трамвай ақымақ,

Жаруға болмайды, жаруға болмайды

Маған Иван Сусанин келеді

Оны шақырады, жоспарын ұсынады -

Батпақтың артында есік, есік артында тұман.

Бәрі қазірдің өзінде бар, бәрі қазірдің өзінде бар.

Ал мен ғана динамитпін, көпірдің астында жатырмын.

Менің миымда, содан кейін алға, содан кейін артқа

Трамвай ақымақ - оның анасы бар,

Жаруға болмайды, жаруға болмайды