Сказочка - Борис Заходер

В чистом поле, в белом поле

Было все белым-бело,

Потому что это поле

Белым снегом замело.

И стоял в том белом поле

Белоснежно-белый дом,

С белой крышей, с белой дверью,

С беломраморным крыльцом.

Потолок был белый-белый,

Белизною пол блистал,

Было много белых лестниц,

Белых комнат, белых зал.

И в белейшем в мире зале

Спал без горя и забот,

Спал на белом одеяле

Совершенно черный кот.

Был он черен, словно ворон,

От усов и до хвоста.

Сверху черен, снизу черен...

Весь - сплошная чернота!

Ашық далада, ақ далада

Барлығы ақ пен ақ болды

Өйткені бұл өріс

Ақ қар жамылған.

Сол ақ далада тұрды

ақ және ақ үй,

Ақ шаңырақты, ақ есікті,

Ақ мәрмәр кіреберісі бар.

Төбесі ақ түсті

Еден ақ түсті

Көптеген ақ баспалдақтар болды

Ақ бөлмелер, ақ залдар.

Және әлемдегі ең ақ залда

Қайғысыз, уайымсыз ұйықтадым,

Ақ көрпеде ұйықтады

Толығымен қара мысық.

Ол қарғадай қара еді

Мұрттан құйрығына дейін.

Үсті қара, асты қара...

Барлығы - қатты қара!