Как тюлень стал тюленем - Борис Заходер

Вышло вот какое дело:

Моль

Тюленью шубу съела.

На дворе трещит мороз,

А Тюлень и гол и бос!

Побежал Тюлень к Еноту:

— Не в чем выйти на работу!

Дай мне шубу, куманек!

Одолжи хоть на денек!

Отвечал Енот со смехом:

— Дорожу

Своим я мехом!

Что ж ты,

Глупенький зверек,

Шубу плохо так берег?

— Дайте шубу мне, бобры!

Дайте, будьте так добры!

—

А бобры ему в ответ:

— Лишней шубы, братец, нет!

— Может, мне помогут лисы?

— Что ты!

Мы и сами лысы!

Ты бы лучше сбегал

К Волку —

Там скорей добьешься толку!

— Нет, спасибо!

Ради шубы

Не полезу к Волку в зубы!

Лучше я схожу

К Моржу —

Может, шубу

Одолжу…

Но и Морж ответил хмуро:

— Дорога своя мне шкура!

Не могу ж я лезть из кожи,

Хоть с тобою мы

И схожи…

Бегал, бегал наш Тюлень,

Позабыв былую лень:

Был у Выдры,

У Хорька,

У Ежа,

У Хомяка,

Был у Норки,

У Куницы —

Ничего не смог добиться.

Даже лучший друг —

Барсук —

Буркнул:

— Нынче недосуг!

—

А сердитый зверь Опоссум

Дверь захлопнул

Перед носом!

Постоял Тюлень

У двери…

— Боже мой!

Какие звери!

—

Мех собрал свой

По клочку

И поплелся

К Скорняку…

Шил Скорняк,

Чинил Скорняк,

Примерял и так и сяк:

Тут подрежет, там латает

Меха

Явно

Не хватает!

Вышла у него шубенка,

Как на малого ребенка.

Эту шубу

Целый день

Натянуть не мог Тюлень.

Еле-еле

Застегнулся,

Шаг шагнул —

И растянулся!

Крикнул он на Скорняка:

— Шуба слишком коротка!

Это просто явный брак!

В ней ходить нельзя никак!

— Ну, — сказал Скорняк лукавый,

Пану трудно угодить!

А зачем же вам ходить?

Ты — Тюлень, так ты и плавай!

Міне, оқиға:

моль

Ол тонды жеді.

Сыртта аяз сықырлайды

Ал Мүйір жалаңаш әрі бастық!

Итбалық Раконға жүгірді:

- Жұмысқа баратын ештеңе жоқ!

Маған пальто бер, құманек!

Бір күнге қарызға бер!

Ракон күліп жауап берді:

- Мен бағалаймын

Менің жүніммен!

Сен не

ақымақ жануар,

Пальто соншалықты нашар қорғалған ба?

«Маған тонымды беріңіздер, құндыздар!»

Бер, сондай мейірімді бол!

—

Ал құндыздар оған былай деп жауап берді:

– Артық пальто, аға, жоқ!

«Мүмкін түлкілер маған көмектесетін шығар?»

- Сен не!

Біз де тазбыз!

Сіз жүгіргеніңіз жөн

Қасқырға

Сіз оны сонда түсінесіз!

- Жок, рахмет!

Терісі үшін

Мен Қасқырдың тісіне түспеймін!

Мен барғаным жөн

Моржға -

Мүмкін пальто

Қарыз беремін...

Бірақ морж да мұңайып жауап берді:

- Мен үшін тері қымбат!

Мен терімнен көтеріле алмаймын

Біз сенімен бірге болсақ та

Және ұқсас...

Мен жүгірдім, біздің мөр жүгірді,

Өткен жалқаулықты ұмыту:

Оттерде болды

Паромда

Кірпіде

хомякта

Норкамен бірге болды

Куницада -

Ештеңеге қол жеткізе алмады.

Тіпті ең жақсы дос

Борсық -

айқайлады:

-Оған уақыт жоқ!

—

Және ашулы аң Поссум

Есік тарсылдады

Мұрынның алдында!

Мөр тұрды

Есік алдында…

- Құдайым!

Қандай жануарлар!

—

Тері оны жинады

Біртіндеп

Және жүгірді

Терішіге...

Шил Фурьер,

Чинил фурьер,

Мынаны және мынаны сынап көрдім:

Мұнда ол кеседі, ол жерде жамалады

Терілер

Анық

Жетпейді!

Оның жүні шықты

Кішкентай бала сияқты.

Бұл тон

Күні бойы

Тығыз тарта алмады.

әрең

түймеленген

Қадам -

Және созылды!

Ол Фурьерге айқайлады:

- Пальто тым қысқа!

Бұл жай ғана айқын неке!

Сіз оның ішінде жүре алмайсыз!

«Ал,» деді айлакер аңшы,

Панның көңілінен шығу қиын!

Неге барғың келеді?

Сіз итбалықсыз, сондықтан сіз жүзесіз!