Тень - Борис Гребенщиков

Откуда я знаю тебя?

Скажи мне и я буду рад.

Мы долго жили вместе или я где-то видел твой взгляд?

То ли в прошлой жизни на поляне в забытом лесу,

Или это ты был за черным стеклом, той машины, что стояла внизу.

Напомни, где мы виделись — моя память уж не та, что была.

Ты здесь просто так или у нас есть дела?

Скажи мне, чем мы связаны, скажи мне хотя бы «Да» или «Нет».

Но сначала скажи, отчего так сложно стало, выйти из тени на свет.

Считай меня Иваном Непомнящим или называй подлецом,

Но зачем ты надел это платье и что у тебя с лицом?

И если ты мой ангел, зачем мы пьем эту смесь?

И откуда я знаю тебя, скажи мне, если ты еще здесь.

Я помню дни, когда каждый из нас мог быть первым,

И мне казалось наши цепи сами рвались напополам.

Я пришел сюда выпить вина и дать отдых нервам.

Я забыл на секунду, что, чтобы здесь был свет,

Ток должен идти по нам.

Эй!

Почему здесь так холодно, или это норма в подобных местах?

Зачем ты целуешь меня?

И чего ждут солдаты в кустах?

Если тебе платят за это, скажи, я, наверно, пойму.

Но если ты пришел дать мне волю, спасибо, уже ни к чему.

Вокруг меня темнота, она делает, что я прошу

Я так долго был виновным, что даже не знаю, зачем я дышу

И каждый раз — это последний раз, и каждый раз я знаю — приплыл,

Но глядя на тебя я вспоминаю то, что даже не знал, что забыл.

Мое сердце не здесь, снимайте паруса с кораблей,

Мы долго плыли в декорациях моря, но вот они — фанера и клей.

А где-то ключ повернулся в замке, где-то открывалась дверь.

Теперь я вспомнил, откуда я знаю тебя, и мы в расчете теперь.

Мен сені қайдан білемін?

Айтыңызшы, мен қуанамын.

Ұзақ уақыт бірге тұрдық әлде мен сенің түріңді бір жерден көрдім бе?

Өткен өмірде ұмытылған ормандағы ашық жерде,

Әлде төменде тұрған көліктің қара әйнегінің ар жағындағы сен бе?

Қай жерде кездескенімізді есіме салшы – менің жадым бұрынғыдай емес.

Сіз осындасыз ба, әлде бізде жұмыс бар ма?

Маған қалай байланысқанымызды айтыңыз, кем дегенде «Иә» немесе «Жоқ» деп айтыңыз.

Бірақ алдымен көлеңкеден жарыққа шығу неге соншалықты қиын болғанын айтыңыз.

Мені Иван Непомняччи деп санаңыз немесе мені арамза деп атаңыз,

Бірақ бұл көйлекті не үшін кидіңіз, бетіңізде не болды?

Ал сен менің періштем болсаң, бұл қоспаны неге ішеміз?

Ал мен сені қайдан білемін, сен әлі осындасың ба айт.

Әрқайсымыз бірінші бола алатын күндер есімде

Ал маған шынжырларымыздың өзі екіге жарылғандай көрінді.

Мен мұнда шарап ішіп, жүйкемді тынықтыру үшін келдім.

Жарық болуы үшін мен бір сәтке ұмыттым,

Ағыс бізден өтуі керек.

Эй!

Неліктен бұл жерде суық, әлде мұндай жерлерде бұл қалыпты жағдай ма?

Неге мені сүйіп тұрсың?

Ал солдаттар бұталарда не күтіп тұр?

Егер сізге бұл үшін ақша төленетін болса, айтыңыз, мен түсінетін шығармын.

Бірақ маған ерік беруге келсең, рахмет, түкке тұрғысыз.

Мені қараңғылық қоршап тұр, ол менің сұрағанымды орындайды

Мен көптен бері кінәлі болдым, тіпті неге дем алып жатқанымды білмеймін

Әр жолы - соңғы рет, мен білетін сайын - жүзді,

Бірақ саған қарап, мен ұмытып кеткенімді білмеген бір нәрсені есіме түсірдім.

Менің жүрегім мұнда емес, желкендерді кемелерден түсіріңіз

Біз теңіз декорациясында ұзақ уақыт жүзіп жүрдік, бірақ міне, олар - фанера мен желім.

Ал бір жерде кілт құлыпта айналды, бір жерде есік ашылды.

Енді мен сізді қалай танитынымды есіме түсірдім, енді біз есептеп жатырмыз.