Соль - Борис Гребенщиков

Я был свидетель рождения девы из пены

Я — силуэт, возникающий там, а не тут

Я — говорящий прямо о второстепенном

Я — стая детей, попавших в небесный батут

Я — та сила, которой движется ветер

Я — актер, играющий каждую роль

Тебе было б лучше, если бы ты не заметил,

Но если ты станешь обращаться ко мне

Ты можешь называть меня «соль»

Я наблюдаю за механизмами ночи

Я храню мореходов от песен луны

Мои пути по определению короче,

Но те, кто идут по ним, становятся плохо видны

Я раздираю основу мира на части

Чтоб сохранить суть безупречно простой

Когда ты приходишь ко мне с просьбой о счастье

Если ты станешь обращаться ко мне

Ты можешь называть меня «соль»

И когда в циклопических снах ты идешь амфиладой

Запертых комнат, загнанный в угол босой

Не надо смотреть мне в глаза, ей-богу, не надо,

Но если ты всё-таки обратишься ко мне

Ты можешь называть меня «соль»

Мен көбік қыздың дүниеге келгеніне куә болдым

Мен мұнда емес, сонда көрінетін силуэтпін

Мен тікелей екінші деңгей туралы айтып отырмын

Мен аспандағы батутта ұсталған бір топ балалармын

Мен желді қозғайтын күшпін

Мен әр рөлді ойнайтын актермін

Байқамағаныңыз жақсы болар еді

Бірақ егер сіз маған бұрылсаңыз

Сіз мені «тұз» деп атай аласыз

Мен түннің механизмдерін бақылаймын

Мен теңізшілерді ай жырларынан сақтаймын

Менің жолдарым анықтамасы бойынша қысқарақ

Бірақ олардың үстінен жүргендер көрінбейді

Мен дүниенің іргетасын үземін

Мәні мінсіз қарапайым болу үшін

Бақыт сұрап маған келгенде

Маған бұрылсаң

Сіз мені «тұз» деп атай аласыз

Ал циклоптық армандарда сіз амфиладада жүресіз

Бөлмелер жабық, бұрышта жалаң аяқ

Менің көзіме қарама, құдай, қарама,

Бірақ егер сіз әлі де маған жүгінсеңіз

Сіз мені «тұз» деп атай аласыз