Любовь во время войны - Борис Гребенщиков

Не помню, как я ступил за порог,

Но вот тяжелое небо над разбитой дорогой,

В конце которой врут, что нам обещан покой.

Над нами развернуто зимнее знамя.

Нет лиц у тех, кто против.

Нет лиц у тех, кто с нами.

Не смей подходить, пока ты не скажешь, кто ты такой.

На улице ярость ревет моторами.

Закатан в асфальт тот лес, в котором

Нам было явлено то, чего не скажешь в словах.

Я слышу работу лопат.

На нас направлены ружья заката.

Но скоро их патроны начнут взрываться

E них прямо в стволах!

Я чувствую спиной, как вокруг нас сгущаются тени.

Река пылает и мосты над нею разведены.

В своей доброте, Господь дарует нам, что мы хотели.

Дарует любовь.

Любовь.

Любовь во время войны.

И я протягиваю ладонью ладонь.

Но это все равно, что гасить бензином огонь.

Рука в руке - пропасть.

Я знаю этот бред наизусть.

И я не помню, кем был, и не знаю, кем стал.

Но кровь моя теперь сильнее, чем сталь.

Им крепко не повезет, когда я проснусь.

Я знаю умом, что вокруг нет ни льдов, ни метели.

Но я по горло в снегу, глаза мои не видят весны.

Господи, скажи мне, кто мы, что мы так хотели,

Чтобы любовь, любовь, любовь,

Любовь, любовь, любовь

Обязательно во время войны.

Табалдырықты қалай аттағаным есімде жоқ

Бірақ міне, бұзылған жолдың үстіндегі ауыр аспан,

Соңында бізге бейбітшілік уәде етілген деп өтірік айтады.

Үстімізде қысқы баннер ілініп тұр.

Қарсы болғандардың жүзі жоқ.

Бізбен бірге жүргендердің беті жоқ.

Маған кім екеніңді айтпайынша, жақындауға батылы барма.

Көшеде қозғалтқыштармен ашу-ыза.

Асфальтқа айналдырылған орман

Бізге сөзбен айтып жеткізу мүмкін емес нәрсені көрсетті.

Мен күректің жұмысын естимін.

Күн батқандағы зеңбіректер бізге бағытталған.

Бірақ көп ұзамай олардың оқ-дәрілері жарыла бастайды

Оларды дәл сандықтарда!

Көлеңкелердің айналамызға жиналып жатқанын сеземін.

Өзен өртеніп, үстіндегі көпірлер ажырасып жатыр.

Өзінің мейірімділігімен Иеміз бізге қалағанымызды береді.

Махаббат береді.

Махаббат.

Соғыс кезіндегі махаббат.

Ал мен алақанымды созамын.

Бірақ бұл отты бензинмен сөндірумен бірдей.

Қол ұстасып – шыңырау.

Мен бұл бос сөзді жатқа білемін.

Ал кім болғаным есімде жоқ, кім болғанымды да білмеймін.

Бірақ менің қаным қазір болаттан күшті.

Мен оянғанда олардың жолы болмайды.

Айналада көктайғақ, қарлы боран жоқ екенін өз ойыммен білемін.

Бірақ мойынға дейін қарда жатырмын, көзім көктемді көрмейді.

Тәңірім, бізге кім екенімізді, нені қатты қалайтынымызды айт

Сүйу, сүю, сүю

Махаббат махаббат махаббат

Әрине соғыс кезінде.