Китай - Борис Гребенщиков

И вот мне приснилось, что сердце мое не болит,

Оно — колокольчик фарфоровый в желтом Китае

На пагоде пестрой… висит и приветно звенит,

В эмалевом небе дразня журавлиные стаи.

А тихая девушка в платье из красных шелков,

Где золотом вышиты осы, цветы и драконы,

С поджатыми ножками смотрит без мыслей и снов,

Внимательно слушая легкие, легкие звоны.

Сосын жүрегім ауырмағанын армандадым,

Бұл сары Қытайдағы фарфор қоңырауы

Түрлі-түсті пагодада ... ілулі және шырылдаған сәлемдесу,

Тырналар үйірлері эмаль аспанда қыдырайды.

Ал қызыл жібек көйлек киген тыныш қыз,

Аралар, гүлдер мен айдаһарлар алтынмен кестеленген жерде,

Аяғы қысылған ол ойсыз, армансыз көрінеді,

Жарықты, жеңіл қоңырауды мұқият тыңдау.