Голубиное слово - Борис Гребенщиков

Нарисованное ветками сирени

Написанное листьями по коже

Самым своим последним дыханьем

Я скажу: «Господи, любимый, спасибо»

За то, что я сподобился видеть

Как Ты сгораешь в пламени заката

Чтобы никогда не вернуться

Потому что Ты никуда не уходишь

Просто ещё одному будет некуда деваться

Еще одного за руку и в сад над рекою

Где ходят по крыльям херувимов

Потому, что им никто не дал имя

И значит, всё молча

А завтра будет то, что было раньше

Священный союз земли и неба

Если повезёт, поймаешь пулю зубами

Одна только красота косит без пощады

Потому, что она держит суд в сердце

Потому, что она держит путь на север

Где ни времени, ни объяснений

Один только снег до горизонта

Значит еще перед одним раскроется небо

С сияющими от счастья глазами

Дела Твои, Господи, бессмертны

И пути Твои неисповедимы

И все ведут в одну сторону

Напишите это слово на камне

Раскрасьте его северным сиянием

Наполните голубиной кровью

И забудьте навсегда, что оно значит

Голуби возьмут его в небо

Так высоко, что больше не видно

И небо расколется на части,

Но об этом никто не узнает

А мы сгорим в пламени заката

Чтобы остаться навсегда в саду над рекою

Потому что это нашими губами

Ты сказал однажды раз и навсегда

Голубиное слово

сирень бұтақтарымен боялған

Терідегі жапырақтарда жазылған

Соңғы деміңізбен

Мен айтамын: «Ием, менің махаббатым, рахмет»

Мен көре алғаным үшін

Күн батқанның жалынына қалай күйесің

Ешқашан оралмау үшін

Өйткені сен ешқайда бармайсың

Тағы біреуінің барар жері қалмайды

Тағы біреуі қолмен және өзеннің үстіндегі баққа

Олар керубтердің қанатында жүрген жерде

Өйткені оларға ешкім ат бермеген

Және бұл бәрі үнсіз дегенді білдіреді

Ал ертең бұрынғыдай болады

Жер мен көктің қасиетті одағы

Жолың болса, тісіңмен оқты ұстайсың

Тек сұлулық аяусыз шабады

Өйткені ол жүрегінде үкім сақтайды

Өйткені ол солтүстікке қарай бет алды

Уақыт та, түсініктеме де жоқ жерде

Көкжиекке тек қар жауады

Осылайша аспан тағы біреуден бұрын ашылады

Бақыттан жарқыраған көздерімен

Уа, Жаратқан Ие, сенің істерің өлмейтін

Ал сіздің жолдарыңыз түсініксіз

Және бәрі бір бағытқа жетелейді

Мына сөзді тасқа жаз

Оны солтүстік шамдармен бояңыз

Көгершін қанымен толтырыңыз

Және бұл нені білдіретінін мәңгі ұмытыңыз

Көгершіндер оны аспанға апарады

Сіз енді көре алмайсыз соншалықты биік

Ал аспан бөліктерге бөлінеді,

Бірақ бұл туралы ешкім білмейді

Ал біз күн батқанның жалында жанып қаламыз

Өзен үстіндегі бақта мәңгі қалу үшін

Өйткені бұл біздің ерніміз

Сіз бір рет және біржола айттыңыз

көгершін сөзі