Если бы не ты - Борис Гребенщиков

Когда луна глядит на меня, как совесть,

Когда тошнит, от пошлости своей правоты.

Я не знаю куда б я плыл — я бы пил и пил,

Я бы выпил все над чем летал дух, если бы не ты, если бы не ты.

Когда жажда джихада разлита в чаши завета,

И Моисей с брандспойтом поливает кусты,

И на каждой пуле выбита фигура гимнаста,

Я бы стал атеистом, если бы не ты, если бы не ты.

В наше время, когда крылья — это признак паденья.

В этом городе нервных сердец и запертых глаз.

Ты одна знаешь, что у бога нет денег,

Ты одна помнишь, что нет никакого завтра, есть только сейчас.

Когда каждый пароход, сходящий с этой верфи — «Титаник»,

Когда команда — медведи, а капитаны — шуты,

И порт назначенья нигде, я сошел и иду по воде,

Но я бы не ушел далеко, если бы не ты, если бы не ты.

Ай маған ар-ұждандай қараса

Ауырған кезде, дұрыстығыңның арсыздығынан.

Мен қайда жүзетінімді білмеймін - мен ішіп, ішетін едім,

Рух ұшқанның бәрін ішер едім, сен болмасаң, сен болмасаң.

Жиһадқа шөлдеген уағда тостағандарына құйылған кезде,

Ал Мұса шлангпен бұталарды суарып жатыр,

Әр оқта гимнасттың фигурасы бар,

Сен болмасаң, сен болмасаң атеист болып кетер едім.

Біздің заманымызда, қанаттар құлаудың белгісі болған кезде.

Бұл жүйке жүректер мен жабық көздер қаласында.

Құдайдың ақшасы жоқ екенін бір өзің білесің,

Ертең жоқ, қазір ғана бар екенін бір өзің есіңе ал.

Осы верфтен шыққан әрбір пароход Титаник болғанда,

Команда аю, капитандар әзілқой болғанда,

Ал межелі порт еш жерде емес, мен түсіп, судың үстінде жүрдім,

Бірақ сен болмасаң, сен болмасаң мен алысқа бармас едім.