Ewigkeit - Basstard

Wenn man die and’re Seite betritt

Wenn der Körper den Geist aufgibt

Hat der Sensemann die Arme ausgebreitet

Und der Schatten wirft ein Kreuz auf mich

Körper werden in den Wellen zu Salz

In der Wüste zu Sand

Ich sagte bis bald, als wüsste ich wann

Und sah zurück, bis die Küste verschwand

Für den letzten Abend hast du gespart

Dein Essen, Energie uns zu retten

Ich habe versagt, sie beraubt mir die Kraft

Ich muss mich immer wieder erbrechen

Niemand spricht, nur ein weinendes Kind

Schreie im eisigen Wind

Wird das Schicksal uns gnädig sein?

Wir beten dafür und segeln in die Ewigkeit

Grau, soweit das Auge reicht

Kein Gefühl für Raum und Zeit

Vom Regen ausgepeitscht

Das Bild ist ausgebleicht

Sag mir, wie weit der Weg geht (ein weiter Weg)

Eine Ewigkeit (eine Ewigkeit)

Wo ist das Licht nur geblieben?

Der Himmel erscheint so unendlich weit

Hunderte Meilen nur in unserem Geist

Die Hoffnung verblasst, doch der Hunger, er bleibt

Wir treiben träumend, schaukeln dahin

Und keiner kann’s bezeugen, außer dem Wind

Der Drang nach Freiheit brennt und pocht

Er hält mich am Leben, deswegen kämpf' ich doch

Meine Augen schweifen über den Wellengang

Der (?) zum Atmen ist nur ellenlang

Dicht gedrängt, Gesichter voll Sorge

Wenn das Ziel erreicht ist, beginnt es von vorne

Wohin führt uns die Reise?

Hinter uns liegt die Hölle und vorn ist das Weite

Wird das Schicksal uns gnädig sein?

Wir beten dafür und segeln in die Ewigkeit

Екінші жаққа кіргенде

Дене рухты бергенде

Қасқыр қолдарын жайып жіберді ме?

Ал көлеңке маған крест лақтырады

Толқындарда денелер тұзға айналады

Шөлде құмға

Мен қашан көретінімді айттым

Жағалау жоғалғанша артына қарады

Сіз соңғы кешке үнемдедіңіз

Сенің тамағың, бізді құтқаратын энергия

Мен сәтсіздікке ұшырадым, ол менің күшімді тартып алды

Мен құсып жүрмін

Ешкім сөйлемейді, тек жылап тұрған бала

Мұзды желде айқайлаңыз

Тағдыр бізге мейірімді бола ма?

Ол үшін дұға етіп, мәңгілікке жүземіз

Көзге көрінетіндей сұр

Кеңістік пен уақыт сезімі жоқ

Жаңбыр жауған

Сурет өңсіз

Айтыңызшы, жол қанша (ұзақ жол)

Мәңгілік (мәңгілік)

Жарық қайда кетті?

Аспан соншалықты шексіз кең сияқты

Жүздеген миль тек біздің санамызда

Үміт сөнеді, бірақ аштық қалады

Біз армандаймыз, тербелеміз

Оған желден басқа ешкім куә бола алмайды

Бостандыққа ұмтылу өртеніп, дірілдейді

Ол мені тірі қалдырады, сол үшін күресемін

Менің көзім толқындарға қарайды

Тыныс алу (?) бір миль ғана

Толып жатқан, алаңдаушылыққа толы жүздер

Мақсатқа жеткенде ол қайтадан басталады

Саяхат бізді қайда апарады?

Артымызда тозақ, алда кеңдік

Тағдыр бізге мейірімді бола ма?

Ол үшін дұға етіп, мәңгілікке жүземіз