Angel of the Golden Fountain - Sopor Aeternus & The Ensemble Of Shadows

Fühl' ich mich einsam und allein,

Nehm' ich ein Glas und Pinkel hinein,

Und führ' ich es dann zu meinen Lippen hin,

Weiß ich, dass ich niemals alleine bin.

Schönheit kommt wahrlich stets von Innen her,

Darum in ein Glas ich meine Blase entteer,

Und ist mein Geschmeide auch dem Silber angetraut,

So spür ich dies Gold doch so gern auf meiner Haut…

Merkt auf, ich bin reich, eine Feenkönigin,

Trag' ich doch einen unermesslichen Schatz in mir drin;

Ob taugleich am Morgen als Labsal abends spät,

Ja, Tröpfchen für Tröpfchen ist hier alles Qualität.

Ach, fühl' ich mich mal einsam und ganz fürchterlich allein,

Ja, dann nehm ich mir ein Glas und pinkel flugs hinein,

Und führ' ich es dann noch huldvoll zu den Lippen hin,

Ja, dann weiß ich ganz genau, dass ich nie allein bin.

Bisweilen bernsteinfarben und dann wieder kristallklar,

Ach, mein himmlischer Urin ist mir Ambrosia,

Funkelnd wie ein Wunderwerk im ersten Sonnenlicht,

Sein warmer Glanz, ein Engelschauch, auf Körper und Gesicht.

Sieh', mein kugelrunder Wattebausch, wie er flauschig weich in das Perlenreich

taucht;

Und herzt Du den Zauber zu nächtlicher Stund sind Wunden bald fort,

und Du fühlst Dich gesund.

Ach fühl' ich mich mal einsam und allein, dann nehm' ich mir ein Glas und

Pinkel hinein,

Und führ' ich es dann zu meinen Lippen hin, dann weiß ich ganz genau,

dass ich niemals alleine bin.

Мен өзімді жалғыз және жалғыз сезінемін

Мен стақанды алып, оған зейін қоямын

Сосын мен оны ерніме апарамын

Мен ешқашан жалғыз емес екенімді білемін

Сұлулық әрқашан іштен келеді

Сондықтан мен қуығымды стақанға шайнаймын,

Егер менің әшекейлерім де күміске үйленсе,

Осы алтынды терімде сезгенді ұнатамын...

Байқасаңыз, мен баймын, пері ханшайымымын,

Мен ішімде өлшеусіз байлықты алып жүрмін;

Таңертеңгі шық кешке сергітетін болса да,

Иә, мұнда бәрі сапалы.

О, мен өзімді жалғыз және қорқынышты сезінемін,

Иә, содан кейін мен стакан алып, оған зейін қоямын,

Содан кейін мен оны ерінгіме апарамын,

Иә, мен ешқашан жалғыз емес екенімді жақсы білемін.

Кейде кәріптас, содан кейін қайтадан мөлдір,

О, менің көктегі зәрім мен үшін амброзия,

Алғашқы күн сәулесіндегі таңғажайып жарқыраған,

Оның жылы нұры, періште тынысы, дене мен бетке.

Қараңдаршы, менің дөңгелек мақта жүні, ол інжу патшалығында қандай жұмсақ және жұмсақ

сүңгу;

Егер сіз түнде сиқырлы болсаңыз, жаралар тез кетеді,

және сіз өзіңізді сау сезінесіз.

О, мен өзімді жалғыз және жалғыз сезінемін, содан кейін мен стакан аламын және

ішке сину,

Егер мен оны аузыма жеткізсем, мен дәл білемін

Мен ешқашан жалғыз емеспін