За чертою лет - Александр Маршал

Словно свеча, догорела заря,

Улицы спрятались в тень.

Сорван листок календаря —

Прожит ещё один день.

Он промелькнул в суете бытия, —

Капелька прожитых лет.

Но на вопрос: «Для чего ты и я?»

Так и не дал свой ответ.

За чертою лет

Жизни рвётся нить.

Вот и весь ответ —

Нужно просто жить!

Завтра опять постучится рассвет

Хором звонков и забот.

И не ответят страницы газет,

Что новый день принесёт?

Что ждёт нас завтра — война или мир?

Где он — конкретный ответ?

И как бы, что просто знакомый кассир

Выдал счастливый билет.

За чертою лет

Жизни рвётся нить.

Вот и весь ответ —

Нужно просто жить!

За чертою лет

Жизни рвётся нить.

Вот и весь ответ —

Нужно просто жить!

Нужно просто… просто жить!

Шам сияқты, таң атып,

Көшелер көлеңкеде жасырылған.

Күнтізбе жапырағы жұлынды

Тағы бір күн өтеді.

Ол өмірдің қайнаған ортасында жарқ етті, -

Арада біраз жылдар өтті.

Бірақ: «Сіз және мен не үшінсіз?» Деген сұраққа.

Сондықтан ол өз жауабын бермеді.

Жылдардан тыс

Өмірдің жібі үзіледі.

Міне, толық жауап -

Сізге тек өмір сүру керек!

Ертең тағы да таң атар

Қоңыраулар мен уайымдардың хоры.

Ал газет беттері жауап бермейді,

Жаңа күн не әкеледі?

Ертең бізді не күтіп тұр – соғыс па, бейбітшілік пе?

Нақты жауап қайда?

Ал жай ғана таныс кассир сияқты

Сәтті билет шығарылды.

Жылдардан тыс

Өмірдің жібі үзіледі.

Міне, толық жауап -

Сізге тек өмір сүру керек!

Жылдардан тыс

Өмірдің жібі үзіледі.

Міне, толық жауап -

Сізге тек өмір сүру керек!

Сізге тек ... өмір сүру керек!