У кафе "Метелица" - Александр Маршал, Владислав Медяник

Ну, здравствуй лето красное, приветствовать спешу.

Какое ты прекрасное, хожу тобой дышу.

Деревья словно доллары, зелёные стоят.

Мусолит солнце голову, любовью мир объят.

Припев:

А у кафе «Метелица», два мужика метелятся.

И пыль туманом стелется, аж не видать ничё.

В столпотвореньи улица, народ глядит, любуется.

И просит, хоть и жмурится, давай, давай ещё.

Щебечут птички разные, на даче, шум и гам.

Кругом тела турбазные, предались берегам.

Доносит ветер музыку и запах шашлычка.

Пестреют юбки, блузочки, кишит лещём река.

Припев:

А у кафе «Метелица», три мужика метелятся.

И пыль туманом стелется, аж не видать ничё.

В столпотвореньи улица, народ глядит, любуется.

И просит, хоть и жмурится, давай, давай ещё.

Пивко повсюду пенится, газводу продают.

Поют, танцуют, женятся, экзамены сдают.

Играют дети в классики, гоняют в поле мяч.

И жизнь идёт как часики, эх сенк вери мач.

Припев:

А у кафе «Метелица», пять мужиков метелятся.

И пыль туманом стелется, аж не видать ничё.

В столпотвореньи улица, народ глядит, любуется.

И просит, хоть и жмурится, давай, давай ещё.

От чувства наслаждения, испытываю драйв.

Погодка, заглядение, да что там, просто кайф.

Свело пломбиром челюсти, старался за двоих.

О, это масса прелестей, не каждый видит их.

Припев:

А у кафе «Метелица», сто мужиков метелятся.

И пыль туманом стелется, аж не видать ничё.

Горит огнями улица, кто может тот любуется.

И просит, хоть и жмурится, давай, давай ещё.

Припев:

А у кафе «Метелица», толпа с толпой метелится.

И пыль туманом стелется, аж не видать ничё.

В столпотвореньи улица, народ глядит, любуется.

И просит, хоть и жмурится, давай, давай ещё.

Давай, давай ещё

Давай, давай ещё

Ал, сәлем қызыл жаз, амандасуға асығамын.

Қандай әдемісің, мен сені дем аламын.

Ағаштар доллар сияқты, жасыл.

Күн басын соғады, Дүниені махаббат құшағына алды.

Хор:

Ал «Метелица» дәмханасында екі ер адам жүгіріп келе жатыр.

Ал шаң тұман болып тарайды, тіпті ештеңе де көрінбейді.

Көшедегі пандемонияда халық қарап, тамсанып отыр.

Ал, көзін қысып тұрса да, кел, тағы да сұрайды.

Түрлі құстар сайрап жатыр, елде шу, діріл.

Барлық лагерь алаңдарының айналасында, жағаларда.

Жел музыка мен барбекю иісін әкеледі.

Юбкалар, блузкалар түрлі-түсті, дария қаңылтыр.

Хор:

Ал «Метелица» дәмханасында үш ер адам жүгіріп келе жатыр.

Ал шаң тұман болып тарайды, тіпті ештеңе де көрінбейді.

Көшедегі пандемонияда халық қарап, тамсанып отыр.

Ал, көзін қысып тұрса да, кел, тағы да сұрайды.

Сыра әр жерде көбіктенеді, газ суын сатады.

Олар ән айтады, би билейді, үйленеді, емтихан тапсырады.

Балалар шабақ ойнайды, допты алаңға шығарады.

Ал өмір сағат механизміндей өтеді, о сенк вери мах.

Хор:

Ал «Метелица» дәмханасында бес ер адам жүгіріп келе жатыр.

Ал шаң тұман болып тарайды, тіпті ештеңе де көрінбейді.

Көшедегі пандемонияда халық қарап, тамсанып отыр.

Ал, көзін қысып тұрса да, кел, тағы да сұрайды.

Ләззат сезімінен мен бір айдауды сезінемін.

Ауа-райы, көрініс, не бар, жай шу.

Балмұздақ тарылған жақ, екіге тырысты.

Әй, бұл сүйкімділік массасы, оларды бәрі бірдей көре бермейді.

Хор:

Ал «Метелица» дәмханасында жүз адам жүгіріп келеді.

Ал шаң тұман болып тарайды, тіпті ештеңе де көрінбейді.

Көше шамдармен жарықтандырылған, оны кім тамашалайды.

Ал, көзін қысып тұрса да, кел, тағы да сұрайды.

Хор:

Ал, «Метелица» дәмханасында халық іле-шала бұралып жатыр.

Ал шаң тұман болып тарайды, тіпті ештеңе де көрінбейді.

Көшедегі пандемонияда халық қарап, тамсанып отыр.

Ал, көзін қысып тұрса да, кел, тағы да сұрайды.

Келіңіздер, көбірек келіңіздер

Келіңіздер, көбірек келіңіздер