Города. Поезда - Александр Маршал

Ты скажешь «прощай"и поезд вечерний

Меня увезёт от тебя далеко-далеко

Любить обещай.

Вагон предпоследний

Уносится за горизонт.

Помаши мне рукой

Города, поезда

Шторки на окошке

Проводник по утрам

Наливает чай

Я вернусь как всегда

Подожди немножко

Ты встречай и любить обещай

Ты скажешь «прощай"и кажется вечность

Прошла с той поры, но ведь я не был только два дня

Опять холода, опять бесконечность,

Но только не в тёплом купе, а в душе у меня

Города, поезда

Шторки на окошке

Проводник по утрам

Наливает чай

Я вернусь как всегда

Подожди немножко

Ты встречай и любить обещай

Города, поезда

Шторки на окошке

Проводник по утрам

Наливает чай

Я вернусь как всегда

Подожди немножко

Ты встречай и любить обещай

Я вернусь как всегда

Подожди немножко

Ты встречай и любить обещай

«Қош бол» дейсің, кешкі пойыз

Мені сенен алысқа, алысқа алып кетеді

Сүйемін деп уәде бер.

Автокөлік соңғыдан кейінгі

Ол көкжиектен асып кетеді.

маған қол бұлға

Қалалар, пойыздар

Терезедегі перделер

Таңертең дирижер

шай құяды

Мен әдеттегідей қайтамын

сәл күте тұрыңыз

Сіз кездесіп, сүюге уәде бересіз

«Қош» дейсің, мәңгілік сияқты

Сол уақыттан бері кетті, бірақ мен екі күн ғана болған жоқпын

Тағы да суық, тағы да шексіздік,

Бірақ жылы купеде емес, жанымда

Қалалар, пойыздар

Терезедегі перделер

Таңертең дирижер

шай құяды

Мен әдеттегідей қайтамын

сәл күте тұрыңыз

Сіз кездесіп, сүюге уәде бересіз

Қалалар, пойыздар

Терезедегі перделер

Таңертең дирижер

шай құяды

Мен әдеттегідей қайтамын

сәл күте тұрыңыз

Сіз кездесіп, сүюге уәде бересіз

Мен әдеттегідей қайтамын

сәл күте тұрыңыз

Сіз кездесіп, сүюге уәде бересіз