Вожак - Александр Маршал

Он такой был один крупный волк, долго стаю водил на охоту,

И ловили его, был бы толк, но, а он только выл на болотах.

Сколько было облав и погонь, сколько он уходил от капканов,

Он матерый вожак, ты не тронь, ему вольный степей не хватало.

У ней просто был малый рост, но она была белой волчицей.

Он её полюбил, вот вопрос, у волков это может случится.

Он гонялся за ней по степи, они в белом снегу кувыркались.

И когда надо было нужно идти, то друг к другу они прижимались.

Припев:

Снова за снег зацепилось холодное солнце,

Снова степь ярко окрасил рассвет,

И вдалеке, где горят бледно желтые кольца,

Волчий немного размытый застыл силуэт.

Вот однажды зимой на заре, она прямо в капкан угодила.

Он прилег рядом с ней на земле, стая быстро вперед уходила.

После долгие дни на снегу он смотрел, как она умирала.

Что ж вот так он достался врагу, а любовь его жизнь забирала.

Когда люди к капакану пришли, два недышащих тела лежали,

У него и у ней на груди, словно слезы снежинки дрожали.

Припев:

Снова за снег зацепилось холодное солнце,

Снова степь ярко окрасил рассвет,

И вдалеке, где горят бледно желтые кольца,

Волчий немного размытый застыл силуэт.

Ол сондай үлкен қасқыр болды, ол ұзақ уақыт аң аулады,

Олар оны ұстап алды, бұл жақсы болар еді, бірақ ол тек батпақтарда айқайлады.

Қаншама қуғын-сүргін болды, қаншама қақпаннан құтылды,

Тәжірибелі басшы, тиіспе, бос дала жетіспеді.

Оның бойы кішкентай еді, бірақ ол ақ қасқыр еді.

Ол оған ғашық болды, бұл сұрақ, бұл қасқырларда болуы мүмкін.

Ол оны далада қуды, олар ақ қарға құлады.

Ал бару керек болғанда бір-бірін қысты.

Хор:

Суық күн тағы да қарға түсті,

Таң атып дала тағы да боялады,

Алыстан ақшыл сары сақиналар жанып тұрған жерде,

Қасқырдың сәл бұлыңғыр мұздатылған сұлбасы.

Бір қыста таң атқанда ол тұзаққа түсіп қалады.

Ол оның жанына жатып, отар тез алға жылжыды.

Қарда ұзақ күн өткеннен кейін ол оның өлгенін көрді.

Міне, жауға осылай жетіп, махаббат жанын алып кетті.

Адамдар қақпанға келгенде, дем алмайтын екі дене жатыр,

Оның кеудесінде және оның кеудесінде қар түйіршіктері көз жасындай дірілдеп жатты.

Хор:

Суық күн тағы да қарға түсті,

Таң атып дала тағы да боялады,

Алыстан ақшыл сары сақиналар жанып тұрған жерде,

Қасқырдың сәл бұлыңғыр мұздатылған сұлбасы.