Минуты затишья - Александр Маршал

Столько дней громыхает война и устали от взрывов солдаты.

Столько дней не стоит тишина, почернели шинели бушлаты.

Столько дней и безумных ночей, даже собственный голос не слышно.

Среди огненных дней, слыша гул батарей, ждут солдаты минуты затишья.

А когда наступают они, когда всё вдруг вокруг замолкает,

Кто-то просто сидит, кто дымит, а кто спит, ну, а кто на гармошке играет.

А играет худой паренёк в отсыревших сержантских погонах.

Вспоминает про тот огонёк, что горел в окнах дома родного.

Вспоминает про девочку ту, что его провожала когда-то.

Видно, верит в мечту, да, ещё в доброту, хоть её на войне маловато.

А гармошка надрывно поёт и мелодия птицей кружится,

То замедлит полёт, то домой позовёт, чуть смягчив эти строки и лица.

Сколько нужно терпения и слов, чтобы вы возвратились, ребята.

Чтоб не гасло в домах огоньков, не старели от горя девчата.

Эх, красивый сержант, молодой, вот и ты, может быть, не услышишь,

Как над нашей землей, долгожданной весной воцарятся минуты затишья.

Будет эхо войны до конца грустной песней звучать бесконечной.

И на наших устах, в беспокойных сердцах будет жить та мелодия вечно.

Қаншама күннен бері соғыс дүрілдеп, сарбаздар жарылыстардан шаршады.

Қаншама күн тыныштық жоқ, шинельдер қап-қара болды.

Қаншама күндер мен жынды түндер, тіпті өз дауысыңды да ести алмайсың.

Отты күндердің арасында батареялардың дүбірін естіген сарбаздар бір сәттік тыныштықты күтеді.

Олар келгенде, айналаның бәрі кенеттен үнсіз қалғанда,

Біреу жай отырады, біреу темекі шегеді, ал біреу ұйықтайды, ал біреу гармоника ойнайды.

Ал дымқыл сержанттық погондағы арық жігіт ойнайды.

Ол туған үйінің терезелеріне жанған жарықты есіне алды.

Бірде өзін шығарып салған қызды есіне алды.

Түсіне, иә, соғыста аз болса да мейірімділікке сенетіні байқалады.

Гармония ызаланып ән салады, әуен құстай айналады,

Немесе ол ұшуды бәсеңдетеді, немесе ол сізді үйге шақырады, бұл сызықтар мен беттерді сәл жұмсартады.

Қайта оралу үшін қаншама шыдамдылық пен сөз керек.

Үйлерде жарық сөнбесін, қыздар қайғыдан қартаймасын.

Әй, әдемі сержант, жас, естімейтін шығарсың,

Біздің жерімізде көптен күткен көктемде тыныштық сәттері орнайды.

Соғыстың жаңғырығы біткенше, мұңды ән бітпейді.

Ал біздің ернімізде, мазасыз жүректерде сол әуен мәңгі сақталады.