Красный скорпион - Александр Маршал

Бездною — небосвод, солнца лучи стоят.

Он потерял весь взвод, лучших своих ребят.

И полз как скорпион на Запад

В спину, сжигая, дышал Восток!

Где-то, надеясь, ждут мама, жена и сын

Горы всё время врут, нужно дойти живым!

Также он в детстве полз по снегу,

Силы давала своя земля!

В небе парил орёл — мигом из той весны.

Кто их сюда привёл, в пекло чужой войны?

И он упрямо полз на Запад,

В спину, сжигая, дышал Восток!

Бездною — небосвод, солнца лучи стоят.

Он потерял весь взвод, лучших своих ребят.

Сколько таких как он осталось

В этой сожженной огнём земле?

Тұңғиық - бұл аспан, күн сәулесі тұрады.

Ол бүкіл взводынан, ең жақсы жігіттерінен айырылды.

Және Батысқа шаяндай жорғалады

Артында, жанып, Шығыс тыныс алды!

Бір жерде үмітпен анасы, әйелі және ұлы күтіп тұр

Таулар әрқашан жатыр, оған тірі жету керек!

Ол да бала кезінде қарда жорғалаған,

Күш өз жерін берді!

Аспанда қыран қалықтады – сол бұлақтан әп-сәтте.

Оларды осында, басқа біреудің соғысы қызған кезде кім әкелді?

Ол қыңырлықпен Батысқа қарай жылжыды,

Артында, жанып, Шығыс тыныс алды!

Тұңғиық - бұл аспан, күн сәулесі тұрады.

Ол бүкіл взводынан, ең жақсы жігіттерінен айырылды.

Оған ұқсайтындар қаншама

Өртке оранған бұл елде?