Эх, вернуться бы мне домой - Александр Маршал

Эдельвейсов в помине нет, там в горах, где стоял наш блокпост,

Только скалы, да камни окрест — среди впаянных в небо звёзд.

Ни кустов, ни замшелых трав, а в расщелинах прячется смерть,

И какой уж тут, к чёрту, устав — каждый сам за себя, и за всех.

Припев:

Эх, вернуться бы мне домой!

И вино бы с друзьями пить,

Вспоминая последний бой среди скал

И гранитных плит.

Молча слушаем тишину, над дорогой плывёт туман,

И мы молим взойти луну — на полночный небесный стан.

Как мы просим её помочь до рассвета включить нам свет —

Чтоб не стала последней ночь, в наши двадцать неполных лет!

Припев:

Эх, вернуться бы мне домой!

И вино бы с друзьями пить,

Вспоминая последний бой среди скал

И гранитных плит.

Каждый шорох — что камнепад, липким страхом ползёт по спине,

Не хотим мы ни в рай, ни в ад — в непонятной этой войне.

Словно сон: вижу, плачет мать, приходя не ко мне на погост,

Но я буду горой стоять за забытый в горах блокпост!

Припев:

Эх, вернуться бы мне домой!

И вино бы с друзьями пить,

Вспоминая последний бой среди скал

И гранитных плит.

Эх, вернуться бы мне домой!

И вино бы с друзьями пить,

Вспоминая тот самый бой

Бой, в котором я был убит…

Эдельвейс жоқ, біздің бақылау бекеті болған тауларда,

Тек жартас, айналадағы тастар - аспанға дәнекерленген жұлдыздар арасында.

Бұталар да, мүкті шөптер де жоқ, бірақ өлім ойықтарға жасырылады,

Ал мұндағы жарғы деген не – әр адам өзі үшін және барлығы үшін.

Хор:

О, мен үйге барсам ғой!

Достармен шарап ішіп,

Жартас арасындағы соңғы шайқасты еске түсіру

Және гранитті плиталар.

Үнсіз біз тыныштықты тыңдаймыз, тұман жол үстінде қалқып тұрады,

Ал біз айдың көтерілуін - түн ортасы аспан лагеріне дұға етеміз.

Біз одан таң атқанға дейін жарықты қосуға көмектесуін қалай сұраймыз -

Толық емес жиырма жылымыздың соңғы түні болып қалмас үшін!

Хор:

О, мен үйге барсам ғой!

Достармен шарап ішіп,

Жартас арасындағы соңғы шайқасты еске түсіру

Және гранитті плиталар.

Әрбір сыбдыр жартастың құлауы сияқты, жабысқақ қорқынышпен арқамен жорғалайды,

Біз жұмаққа да, тозаққа да барғымыз келмейді - бұл түсініксіз соғыста.

Бұл түс сияқты: мен анамның шіркеуіме келмегенде жылап жатқанын көремін,

Бірақ мен тауда ұмытылған бақылау-өткізу пунктіне қарсы тұрамын!

Хор:

О, мен үйге барсам ғой!

Достармен шарап ішіп,

Жартас арасындағы соңғы шайқасты еске түсіру

Және гранитті плиталар.

О, мен үйге барсам ғой!

Достармен шарап ішіп,

Сол жекпе-жек еске түседі

Мен қаза тапқан шайқас...