Барак - Александр Маршал

Барак продувает со всех сторон, а сон на ветру — это страшный сон,

А может — совсем не ложиться спать, мгновение — и снова вставать,

Вставать, вставать, вставать, вставать.

Вставать… нужно снова вставать…

А там — в чёрном небе блестит луна, она в целом мире совсем одна,

Ну что — в самом деле молиться ей, а в поле хоронят твоих друзей…

Кладут… твоих лучших друзей

Припев:

Солнце с воли в душу пробивается, где-то в тундре вырастут цветы…

Жизнь над грешным телом издевается, топит мосты…

Ты что, такой добрый седой старик, ты что — ко мне в душу душой проник,

Ты где — наяву или я в бреду, пусти, я на небо один уйду…

Пусти… я спокойно уйду…

Светло ль, льдом холодным на лбу рука, глаза — и спокойствие старика,

А с солнцем сквозь щели пробилась жизнь и лучик надежды во тьме дрожит!

Во тьме… светлый лучик дрожит.

Припев:

Солнце с воли в душу пробивается, где-то в тундре вырастут цветы…

Жизнь над грешным телом издевается, топит мосты…

Солнце с воли в душу пробивается, где-то в тундре вырастут цветы…

Жизнь над грешным телом издевается, топит мосты…

Жизнь над грешным телом издевается, топит мосты, топит мосты, мосты.

Барақ жан-жақтан соғады, желмен ұйықтау - қорқынышты арман,

Немесе - мүлдем ұйықтамай, бір сәтте - және қайтадан тұру,

Тұр, тұр, тұр, тұр.

Тұр... қайта тұру керек...

Ал сонда - қара аспанда ай жарқырайды, ол бүкіл әлемде жалғыз,

Оған дұға ет, ал достарың далада жерленген...

Олар сіздің ең жақсы достарыңызды қойды

Хор:

Күн ерік-жігерден жанға енеді, тундраның бір жерінде гүлдер өседі ...

Өмір күнәкар денені мазақ етеді, көпірлерді суға батырады...

Сен несің, ақкөңіл ақсақал, сен несің, – деп жаныма кіріп кетті,

Қайдасың – шын мәнінде, әлде мен сандырақтап қалдым ба, мені жіберші, мен жәннатқа жалғыз барамын ...

Мені жіберіңізші... мен сабырмен кетемін...

Маңдайында, қолында, көзінде салқын мұз бар ма, - ақсақалдың сабырлылығы,

Ал күнмен бірге өмір жарықшақтарды жарып, қараңғыда үміт сәулесі дірілдейді!

Қараңғыда... бір сәуле дірілдейді.

Хор:

Күн ерік-жігерден жанға енеді, тундраның бір жерінде гүлдер өседі ...

Өмір күнәкар денені мазақ етеді, көпірлерді суға батырады...

Күн ерік-жігерден жанға енеді, тундраның бір жерінде гүлдер өседі ...

Өмір күнәкар денені мазақ етеді, көпірлерді суға батырады...

Өмір күнәһар денені мазақ етеді, көпірлерді, көпірлерді, көпірлерді суға батырады.