Вальс, посвящённый уставу караульной службы - Александр Галич

Поколение обреченных!

Как недавно — и ох как давно, —

Мы любили смешливых девчонок,

На протырку ходили в кино.

Но задул сорок первого ветер —

Вот и стали мы взрослыми вдруг.

И вколачивал шкура-ефрейтор

В нас премудрость науки наук.

О, суконная прелесть устава —

И во сне позабыть не моги,

Что любое движенье направо

Начинается с левой ноги.

А потом в разноцветных нашивках

Принесли мы гвардейскую стать,

И женились на разных паршивках,

Чтобы все поскорей наверстать.

И по площади Красной, шалея,

Мы шагали — со славой на «ты», —

Улыбался Он нам с мавзолея,

И охрана бросала цветы.

Ах, как шаг мы печатали браво,

Как легко мы прощали долги!..

Позабыв, что движенье направо

Начинается с левой ноги.

Что же вы присмирели, задиры?!

Не такой нам мечтался удел.

Как пошли нас судит дезертиры,

Только пух, так сказать, полетел.

— Отвечай, солдат, как есть на духу!

Отвечай, солдат, как есть на духу!

Отвечай, солдат, как есть на духу!

Ты кончай, солдат, нести чепуху:

Что от Волги, мол, дошел до Белграда,

Не искал, мол, ни чинов, ни разживу…

Так чего же ты не помер, как надо,

Как положено тебе по ранжиру?

Еле слышно отвечает солдат,

Еле слышно отвечает солдат,

Еле слышно отвечает солдат:

— Ну, не вышло помереть, виноват.

Виноват, что не загнулся от пули,

Пуля-дура не в того угодила.

Это вроде как с наградами в ПУРе, (*)

Вот и пули на меня не хватило!

— Все морочишь нас, солдат, стариной?!

Все морочишь нас, солдат, стариной!

Все морочишь нас, солдат, стариной —

Бьешь на жалость, гражданин строевой!

Ни деньжат, мол, ни квартирки отдельной,

Ничего, мол, нет такого в заводе,

И один ты, значит, вроде идейный,

А другие, значит, вроде Володи!

Ох, лютует прокурор-дезертир!

Ох, лютует прокурор-дезертир!

Ох, лютует прокурор-дезертир!

-

Припечатает годкам к десяти!

Ах, друзья ж вы мои, дуралеи, —

Снова в грязь непроезжих дорог!

Заколюченные параллели

Преподали нам славных урок —

Не делиться с подонками хлеба,

Перед лестью не падать ниц

И не верить ни в чистое небо,

Ни в улыбку сиятельных лиц.

Пусть опять нас тетешкает слава,

Пусть друзьями назвались враги, —

Помним мы, что движенье направо

Начинается с левой ноги!

Ақырылған ұрпақ!

Жақында - және қанша уақыт бұрын -

Біз көңілді қыздарды жақсы көретінбіз

Протыркаға бару үшін кинотеатрға бардық.

Бірақ қырық бірінші жел соқты -

Осылайша біз кенеттен ересек болдық.

Және ефрейторды ұрды

Бізде ғылым ғылымының даналығы бар.

О, чартерлік мата сүйкімділігі -

Ал түсінде сіз ұмыта алмайсыз

Бұл кез келген қозғалыс оңға

Сол аяқпен басталады.

Содан кейін көп түсті жолақтарда

Біз күзетшілерді әкелдік,

Әртүрлі бейбақтарға үйленді,

Барлығын жылдамырақ ету үшін.

Қызыл алаңның бойында, Шалея,

Біз жүрдік - «сізге» даңқпен, -

Ол бізге кесенеден күлді,

Ал тәртіп сақшылары гүл шоқтарын лақтырды.

О, біз қалай қадам басып шығардық браво,

Қарызымызды оңай кешірдік!..

Оңға қарай қозғалысты ұмыту

Сол аяқпен басталады.

Не істеп жатырсыңдар, бұзақылар?!

Бұл біз армандаған тағдыр емес еді.

Дезертирлер бізді соттау үшін қалай барды?

Тек мамық, былайша айтқанда, ұшты.

– Жауап бер, солдат, қалауыңша!

Жауап бер, солдат, қалауыңша!

Жауап бер, солдат, қалауыңша!

Бос сөзді доғар, солдат:

Еділден Белградқа келді дейді.

Мен іздеген жоқпын, олар айтады, қатар жоқ, мен өмір сүрмеймін ...

Ендеше неге керек сияқты өлмедің?

Сіз рейтингті қалай қоюыңыз керек?

Жауынгер әрең естіледі,

Жауынгер әрең естіледі,

Әзер еститін солдат жауап береді:

– Е, өлгенім дұрыс болмады, мен кінәлімін.

Оқтан өлмегені үшін кінәлі,

Ақымақ оқ дұрыс емес жігітке тиді.

Бұл PUR-дағы марапаттарға ұқсайды, (*)

Сондықтан мен үшін оқ жеткіліксіз болды!

«Сендер бізді, солдаттар, бұрынғылармен алдап жүрсіңдер ме?!

Бәрімізді алдап жатырсыңдар, солдаттар, кәрі!

Сіз бәрімізді алдап жатырсыз, сарбаздар, ескі заман -

Аяушылықпен ұрдың, жауынгер азамат!

Ақша жоқ, бөлек пәтер жоқ дейді.

Зауытта ондай ештеңе жоқ

Сіз жалғызсыз, демек сіз идеологиялық сияқтысыз,

Ал басқалары, Володя сияқты!

Әй, прокурор-дезертир қаһарланып тұр!

Әй, прокурор-дезертир қаһарланып тұр!

Әй, прокурор-дезертир қаһарланып тұр!

-

Он жасты басып шығарады!

О, сен менің достарымсың, ақымақтар, -

Қайтадан өтпейтін жолдардың лайында!

Қисық параллельдер

Бізге керемет сабақ берді -

Нанды қоқыспен бөліспе,

Жағымпаздыққа сәжде жасама

Ашық аспанға сенбеңдер,

Атақты жүздердің күлімдеуінде емес.

Даңқ бізбен бірге болсын,

Дұшпандар өздерін дос десін,

Оңға қарай қозғалыс болғаны есімізде

Сол аяқпен басталады!