Песня исхода - Александр Галич

«…но Идущий за мной сильнее меня…»

от Матфея

Уезжаете?!

Уезжайте —

За таможни и облака.

От прощальных рукопожатий

Похудела моя рука!

Я не плакальщик и не стража,

И в литавры не стану бить.

Уезжаете?!

Воля ваша!

Значит — так посему и быть!

И плевать, что на сердце кисло,

Что прощанье, как в горле ком…

Больше нету ни сил, ни смысла

Ставить ставку на этот кон!

Разыграешься только-только,

А уже из колоды — прыг!

-

Не семерка, не туз, не тройка,

Окаянная дама пик!

И от этих усатых шатий,

От анкет и ночных тревог —

Уезжаете?!

Уезжайте,

Улетайте — и дай вам Бог!

Улетайте к неверной правде

От взаправдашних мерзлых зон.

Только мертвых своих оставьте,

Не тревожьте их мертвый сон.

Там — в Понарах и в Бабьем Яре, —

Где поныне и следа нет,

Лишь пронзительный запах гари

Будет жить еще сотни лет!

В Казахстане и в Магадане,

Среди снега и ковыля…

Разве есть земля богоданней,

Чеи безбожная эта земля?!

И под мраморным обелиском

На распутице площадей,

Где, крещеных единым списком,

Превратила их смерть в людей!

А над ними шумят березы —

У деревьев свое родство!

А над ними звенят морозы

На Крещенье и Рождество!

…Я стою на пороге года —

Ваш сородич и ваш изгой,

Ваш последний певец исхода,

Но за мною придет Другой!

На глаза нахлобучив шляпу,

Дерзкой рыбой, пробившей лед,

Он пойдет, не спеша, по трапу

В отлетающий самолет!

Я стою… Велика ли странность?!

Я привычно машу рукой!

Уезжайте!

А я останусь.

Кто-то должен, презрев усталость,

Наших мертвых стеречь покой!

20 декабря 1971 г.

«...бірақ маған ерген адам менен күшті...»

Матайдан

Сен кетесің бе?!

Шығу -

Әдет-ғұрыптар мен бұлттар үшін.

Қоштасудың қол алысуынан

Менің қолым салмағын жоғалтты!

Мен жоқтаушы да, күзетші де емеспін,

Ал мен тимпаниді жеңбеймін.

Сен кетесің бе?!

Сіздің еркіңіз!

Сонымен, солай болсын!

Жүректегі қышқылға мән берме,

Қандай қоштасу, тамағындағы түйірдей...

Бұдан артық күш те, мағына да жоқ

Осы ойынға бәс тігу!

Сен жай ойна

Палубадан қазірдің өзінде секіріңіз!

-

Жеті емес, эйс емес, үш емес,

Қарғыс атқыр ханым!

Ал мына мұртты бандалардан,

Сауалнамалардан және түнгі уайымдардан -

Сен кетесің бе?!

кету,

Ұшыңыз - және Құдай сізді жарылқасын!

Қате шындыққа ұшып кетіңіз

Нағыз мұздатылған аймақтардан.

Өлгеніңді қалдыр

Олардың өлі ұйқысын бұзбаңыз.

Онда - Понариде және Баби Ярда, -

Әлі ізі жоқ жерде,

Күйіктің иісі ғана

Жүздеген жылдар өмір сүреді!

Қазақстанда және Магаданда

Қар мен қауырсынды шөптер арасында…

Бұдан артық құдайлы жер бар ма

Бұл кімнің құдайсыз жері?!

Ал мәрмәр обелискінің астында

Алаңдардың қиылысында,

Бір тізім бойынша шомылдыру рәсімінен өткен,

Олардың өлімін адамдарға айналдырды!

Олардың үстінде қайың ағаштары сыбдырлайды -

Ағаштардың өз туыстары бар!

Олардың үстінде аяздар шырылдап тұрады

Эпифания және Рождество үшін!

...Жыл табалдырығында тұрмын -

Туысың да, қуылған да,

Сіздің соңғы көшу әншіңіз,

Бірақ маған басқасы келеді!

Көзінде қалпақпен,

Мұзды жарып шыққан батыл балық

Ол баспалдақпен баяу жүреді

Ұшатын ұшаққа!

Мен тұрмын... Біртүрлілік керемет пе?!

Мен әдетте қолымды бұлғаймын!

Кетіңіз!

Ал мен қала беремін.

Біреу керек, шаршауды жеңіп,

Марқұмдарымыз аман болсын!

20 желтоқсан 1971 жыл