Памяти доктора Живаго - Александр Галич

На степные урочища,

На лесные берлоги

Шли Олеговы полчища

По дремучей дороге.

И на марш этот глядючи,

В окаянном бессильи,

В голос плакали вятичи,

Что не стало России !

Ах, Россия, Рассея —

Ни конца, ни спасенья !

…И живые, и мертвые,

Все молчат, как немые.

Мы, Иваны Четвертые —

Место лобное в мыле !

Лишь босой да уродливый,

Рот беззубый разиня,

Плакал в церкви юродивый,

Что пропала Россия !

Ах, Рассея, Россия —

Все пророки босые !

Горькой горестью мечены

Наши тихие плачи --

От Петровской неметчины

До нагайки казачьей !

Птица вещая -- троечка,

Тряска вечная, чертова !

Не смущаясь ни столечка,

Объявилась ты, троечка,

Чрезвычайкой в Лефортово !

Ах, Россия, Рассея --

Чем набат не веселье ?!

Что ни год -- лихолетие,

Что ни враль, то Мессия !

Плачет тысячелетие

По России -- Россия !

Выкликает проклятия…

А попробуй, спроси --

Да, была ль она, братие,

Эта Русь на Руси?

Эта -- с щедрыми нивами,

Эта -- в пене сирени,

Где родятся счастливыми

И отходят в смиреньи.

Где как лебеди девицы,

Где под ласковым небом

Каждый с каждый поделится

Божьим словом и хлебом.

…Листья падают с деревца

В безмятежные воды,

И звенят, как метелица,

Над землей хороводы.

А за прялкой беседы

На крыльце полосатом,

Старики-домоседы,

Знай, дымят самосадом.

Осень в золото набрана,

Как икона в оклад…

Значит, все это наврано,

Лишь бы в рифму да в лад ?!

Чтоб, как птицы на дереве,

Затихали в грозу,

Чтоб не знали, но верили

И роняли слезу,

Чтоб начальничкам кланялись

За дареную пядь,

Чтоб грешили и каялись,

И грешили опять?..

То ли сын, то ли пасынок,

То ли вор, то ли князь --

Разомлев от побасенок,

Тычешь каждого в грязь !

Переполнена скверною

От покрышки до дна…

Но ведь где-то, наверное,

Существует -- Она ?!

Та -- с привольными нивами,

Та -- в кипеньи сирени,

Где родятся счастливыми

И отходят в смиреньи…

Птица вещая, троечка,

Буйный свист под крылом !

Птица, искорка, точечка

В бездорожьи глухом.

Я молю тебя:

-- Выдюжи !

Будь и в тленьи живой,

Чтоб хоть в сердце, как в Китеже,

Слышать благовест твой !..

Далалық жолдарға,

Орман алқаптарына

Олегтің әскерлері қыдырып жүрді

Тығыз жолда.

Ал мына маршқа қарап,

Қарғыс атқан белсіздікте,

Вятичи дауыспен айқайлады,

Ресейге не болды!

Әй, Ресей, Ресей -

Соңы жоқ, құтқарылу жоқ!

...тірі де, өлі де,

Барлығы мылқау сияқты үнсіз.

Біз, Иван Төртінші -

Маңдайыңызды сабынға салыңыз!

Тек жалаң аяқ және ұсқынсыз

Тіссіз ауыз ашық,

Қасиетті ақымақ шіркеуде айқайлады,

Бұл Ресей кетті!

Ах, Русси, Ресей -

Барлық пайғамбарлар жалаң аяқ!

Ащы қайғы белгіленді

Біздің үнсіз жылауымыз

Петровский немісінен

Казактың қамшысына!

Пайғамбарлық құс - С сыныбы,

Мәңгілік шайқау, қарғыс атсын!

Бір дастарханнан ұялмай,

Сіз көріндіңіз, трио,

Лефортоводағы төтенше жағдай!

Әй, Ресей, Ресей -

Дабыл неге қызық емес?!

Қандай жыл болса да қиын кезең,

Қандай өтірік болса да, Мәсіх!

Мыңжылдық жылайды

Ресейде - Ресейде!

Қарғыс шақырады...

Бірақ көріңіз, сұраңыз -

Иә, ол болды ма, ағайындар,

Бұл Ресей Ресейде ме?

Бұл жомарт өрістермен,

Бұл сирень көбікте,

Олар туған жерде бақытты

Және олар кішіпейілділікпен кетеді.

Қайда, аққулар сияқты, қыздар

Жұмсақ аспан астында қайда

Барлығымен барлығы бөліседі

Құдай сөзі мен наны.

...Ағаштан жапырақтар түседі

Тыныш суларда

Және олар боран сияқты шырылдайды

Жер үстіндегі дөңгелек билер.

Әңгіме дөңгелегінің артында

Подъезде жолақ

Үйдегі қарттар

Біліңіз, олар өз бағында темекі шегеді.

Күз алтын түсте,

Жалақыдағы белгіше сияқты ...

Демек, бәрі жалған

Тек рифма мен үндестікте болса ғой?!

Сонымен, ағаштағы құстар сияқты,

Найзағайда тынышталды

Олар білмей, сенсін

Және көз жасын төкті

Бастықтарға тағзым ету

Қайырымдылық мерзімі үшін,

Күнә жасап, өкініп,

Және олар қайтадан күнә жасады ма? ..

Не ұл, не өгей ұл,

Не ұры, не князь -

Разомлев ертегілерден,

Барлығын топыраққа салыңыз!

Ласқа толып кеткен

Шинадан төменге дейін...

Бірақ бір жерде, мүмкін

Бар -- Ол?!

Бос өрістері бар,

Бұл - қайнаған сиреньде,

Олар туған жерде бақытты

Және олар кішіпейілділікпен кетеді...

Пайғамбарлық құс, С сыныбы,

Қанат астындағы қатты ысқырық!

Құс, ұшқын, нүкте

Жолдан тыс саңырау.

Мен сізден жалынып өтінемін:

-- Аман бол!

Шіріп тірі болыңыз,

Осылайша, кем дегенде жүректе, Китеждегідей,

Батаңызды тыңдаңыз!