Баллада о чистых руках - Александр Галич

Развеян по ветру подмоченный порох,

И мы привыкаем, как деды, точь-в-точь,

Гонять вечера в незатейливых спорах,

Побасенки слушать и воду толочь.

Когда-то шумели, теперь поутихли,

Под старость любезней —

покой и почет,

А то, что опять Ярославна в Путивле

Горюет и плачет, так это не в счет.

Уж мы-то рукав не омочим в Каяле,

Не сунем в ладонь арестантскую хлеб,

Безгрешный холуй,

запасайся камнями,

Разучивай, загодя, праведный гнев!

Недаром из школьной науки

Всего нам милей слова —

Я умываю руки, ты умываешь руки,

Он умывает руки —

И хоть не расти трава!

Не высшая математика,

А просто, как дважды два!

Так здравствуй же вечно, премудрость холопья,

Премудрость жевать, и мычать, и внимать,

И помнить о том, что народные копья

Народ никому не позволит ломать.

Над кругом гончарным поет о тачанке

Усердное время, бессмертный гончар.

А танки идут по вацлавской брусчатке

И наш бронепоезд стоит у Градчан!

А песня крепчает — взвивайтесь кострами,

А песня крепчает — «взвивайтесь кострами!»

И пепел с золою, куда ни ступи.

Взвиваются ночи кострами в Остраве,

В мордовских лесах и в казахской степи.

На севере и на юге —

Над ржавой землею дым,

А я умываю руки!

И ты умываешь руки!

А он умывает руки,

Спасая свой жалкий Рим!

И нечего притворяться — мы ведаем, что творим!

Суланған мылтық желге шашылып,

Біз аталар сияқты үйренеміз,

Қарапайым дауларда кештерде жүріңіз,

Ертегілерді тыңдап, суды шайқаңыз.

Бірде олар шуылдаса, енді олар басылды,

Қартайғанға дейін мейірімділікпен -

бейбітшілік пен құрмет

Путивльдегі Ярославна тағы да факт

Қайғырып жылайды, сондықтан есептемейді.

Біз Каялаға жеңдерімізді салмаймыз,

Тұтқынның алақанына нан салмаймыз,

күнәсіз кемпір,

тастарға жинақтау

Алдын ала, әділ ашуды үйрен!

Мектеп ғылымынан себепсіз емес

Біз сөзден де тәттіміз -

Мен қолымды жуамын, сен қолыңды жуасың,

Ол қолын жуады

Ең болмағанда шөп өспейді!

Жоғары математика емес

Және екі есе екі сияқты!

Мәңгі сәлем, құл даналығы,

Шайнап, күбірлеп, тыңдайтын даналық,

Және бұл халық найзаларын есте сақтаңыз

Халық ешкімнің сынуына жол бермейді.

Қазаншы шеңберінің үстінде ол арба туралы ән айтады

Қиын уақыт, өлмейтін құмырашы.

Ал цистерналар Вацлав брусчаткаларымен жүріп жатыр

Ал біздің бронды пойыз Градчанда тұр!

Ән күшейеді - ұшатын оттар,

Ал ән күшейе түседі - «отты ұш!».

Қайда барсаң да күлмен бірге күл.

Түндер Остравадағы алау сияқты көтеріледі,

Мордовия ормандарында және қазақ даласында.

Солтүстік пен оңтүстікте -

Тот басқан жердің үстінде түтін

Ал мен қолымды жуамын!

Ал сен қолыңды жу!

Және қолын жуады

Сіздің бейшара Риміңізді құтқарыңыз!

Ал сыпыратын ештеңе жоқ - біз не істеп жатқанымызды білеміз!