Уйдёшь своим путём - Аквариум

Когда я встал на перекрестке, я заметил что места там нет;

Я стоял и ждал, когда погасят свет.

И кто-то по виду из тех гусей, что наводили стрему на Рим,

сказал мне: Жди когда она уйдет своим путем и тогда ты пойдешь своим.

Она обернулась, она сказала: «Послушай, ты мертв давно зачем ты здесь?»

Он засмеялся и сел на поезд, что уходит в час-шесть.

И тогда она забыла вчерашний день, чтобы яснее увидеть суть,

Но я стоял и смотрел, как горит звезда, того кто ушел в свой путь.

И есть разные лица в виде дверей, и есть твое, что в виде стены,

И есть руки мои, что ждут лебедей не вернувшихся с места войны.

А ты твердишь, что нет на моем пути огня и там один лишь дым,

Ну что же, давай обсудим достоинства наших путей, когда мы оба уйдем своим.

Я все равно был выше твоих небес и я был ниже твоих глубин,

Но все кого я любил одеты в смерть или в митрил.

И это значит, что я здесь один, и ты недурна, но все время хочешь меня;

Рождая страсть от тебя отдохнуть я совсем не аскет, но я хочу спросить:

«Не пора ли тебе в твой путь?»

И хочешь верь или не верь, когда ты закроешь дверь,

Я не вспомню даже лица, я буду чертовски рад, когда ты вернешься назад.

Но этот день будет ближе к преддверью конца,

Ну, а теперь пока у меня есть я поверь мне я хочу быть с ним

И я буду счастлив, когда ты уйдешь своим путем и дашь мне уйти своим.

Жолдың қиылысында тұрғанымда, ол жерде орын жоқ екенін байқадым;

Мен тұрып, жарықтың сөнуін күттім.

Римді көздеген қаздардан біреу,

маған: «Оның өз жолымен кеткенін күт, сонда сен өз жолыңмен кетесің», - деді.

Артына бұрылды, ол: «Тыңдашы, сен көптен бері өлгенсің, мұнда неге жүрсің?» деді.

Ол күліп, сағат алтыда кететін пойызға отырды.

Содан кейін ол мәнін анық көру үшін кешегі күнді ұмытып кетті,

Бірақ мен тұрып, жолға шыққан жұлдыздың жанып жатқанын көрдім.

Ал есік түріндегі әртүрлі жүздер бар, ал қабырға түрінде сіздікі бар,

Соғыс орнынан оралмаған аққуларды күтіп тұрған қолдарым да бар.

Ал сен менің жолымда от жоқ, түтін ғана бар деп айта бересің.

Екеуміз өз жолымызбен жүргенде жолымыздың қасиетін талқылайық.

Мен әлі сенің аспаныңда болдым, ал мен сенің тереңдігіңнің астында болдым,

Бірақ мен жақсы көретіндердің бәрі өлім немесе митрил киінген.

Бұл менің мұнда жалғызбын, ал сен жаман емессің, бірақ сен мені үнемі қалайсың;

Сізден демалуға деген құштарлықты тудырып, мен аскетик емеспін, бірақ сұрағым келеді:

«Сенің жолыңмен кететін уақыт емес пе?

Есікті жапқанда сенсең де, сенбесең де

Бет-әлпеті есімде де жоқ, қайтып келсең қуанамын.

Бірақ бұл күн ақырзаманның қарсаңында болады,

Енді, менде бар кезде, мен сенемін, мен онымен бірге болғым келеді

Ал сен өз жолыңмен кетіп, менің жолыммен жүруге рұқсат бергенде мен бақытты боламын.