Не коси - Аквариум

Не коси меня косой, не втыкай в ладонь гвоздь;

Настоем цикуты ты меня не глуши.

Ты — мой светлый разум, я те — черная кость,

Так сбегай в честь пропоя нашей чистой души.

Сколько я ни крал — а все руки пусты;

Сколько я ни пил — все вина как с куста;

Хошь ты голосуй, хошь иди в буддисты,

А проснешься поутру — все вокруг пустота.

Не пили меня пилой, не тычь бревном в глаз:

Бревен здесь хватит на порядочный дом;

А душа — святая, она клала на нас,

Так что пей — не ерзай, мы с тобою вдвоем.

Я бы и хотел, да все как след на песке;

Хошь — пой в опере, хошь брей топором —

А все равно Владимир гонит стадо к реке,

А стаду все одно, его съели с говном.

Мені орақпен шабпа, алақаныңа шеге қадама;

Мені қаныққан инфузиямен саңырау етпеңіз.

Сен менің нұрлы санамсың, мен қара сүйекпін,

Ендеше таза жанымызды жырлау құрметіне қаш.

Қанша ұрласам да – қолым бос;

Қанша ішсем де – шараптың бәрі бұтадағыдай;

Сіз дауыс бергіңіз келе ме, буддист болғыңыз келе ме?

Ал сіз таңертең оянасыз - айналаның бәрі бос.

Мені арамен ішпе, көзге бөренені соқпа:

Мұнда бөренелер лайықты үй үшін жеткілікті;

Ал жан қасиетті, ол бізге қойды,

Сондықтан ішіңіз - дірілдемеңіз, сіз және мен біргеміз.

Мен қалаймын, бірақ бәрі құмдағы із сияқты;

Қаласаң - операда ән айт, қаласаң балтамен қырып ал -

Бірақ бәрібір Владимир табынды өзенге айдады,

Ал үйір бәрі бірдей, боқпен жеген.