Кладбище - Аквариум

Село солнце за Гималаи,

Чтоб назавтра вновь взойти;

Бредет йогин на кладбище

Отсекать привязанности.

У него труба из кости,

Он начнет в нее трубить;

Созовет голодных духов —

Их собой поить-кормить.

Они съедят его тело,

Они выпьют кровь до дна;

И к утру он чист-безгрешен,

Не привязан ни хрена.

Ох, мы тоже трубим в трубы,

У нас много трубачей;

И своею кровью кормим

Сытых хамов-сволочей;

Столько лет — а им все мало.

Неужель мы так грешны?

Ох, скорей бы солнце встало

Над кладбищем моей родины…

Гималайдың үстінен күн батты,

Ертең қайта тұру;

Йоги зиратқа адасып барады

Қосымшаларды кесіңіз.

Оның сүйектен жасалған құбыры бар,

Ол оған үрлей бастайды;

Аш елестерді шақырыңыз

Оларды суарып, тамақтандырыңыз.

Олар оның денесін жейді

Олар қанды түбіне дейін ішеді;

Таңертең ол таза және күнәсіз,

Ешбір нәрсе қосылмаған.

Әй, біз де керней тартамыз

Бізде кернейшілер көп;

Ал біз өз қанымызбен қоректенеміз

Тойған бөрілер;

Көптеген жылдар - және олар әлі де жеткіліксіз.

Біз шынымен де күнәкармыз ба?

Әй, күн шықса екен

Туған жерімнің зиратының үстінде ...