Инцидент в Настасьино - Аквариум

Дело было как-то ночью, за околицей села

Вышла из дому Настасья в чем ее мама родила

Налетели ветры злые, в небесах открылась дверь

И на трех орлах спустился незнакомый кавалер

Он весь блещет, как Жар-Птица, из ноздрей клубится пар

То ли Атман, то ли Брахман, то ли полный аватар

Он сказал: «У нас в нирване все чутки к твоей судьбе

Чтоб ты больше не страдала, я женюся на тебе»

Содрогнулась вся природа, звезды градом сыплют вниз

Расступились в море воды, в небе радуги зажглись

Восемь рук ее обьяли, третий глаз сверкал огнем

Лишь успела крикнуть «мама», а уж в рай взята живьем

С той поры прошло три года, стал святым колхозный пруд

К нему ходят пилигримы, а в нем лотосы цветут

В поле ходят Вишна с Кришной, климат мягок, воздух чист

И с тех пор у нас в деревне каждый третий — индуист

Бұл бір түнде ауылдың сыртында болды

Настася үйден анасы босанған жерде кетіп қалды

Жаман жел соқты, Аспанда есік ашылды

Ал үш қыранға бейтаныс мырза түсті

Жан-жағынан оттай жарқырайды, танауынан бу шығады

Не Атман, не Брахман, не толық аватар

Ол: «Нирванада барлығы сіздің тағдырыңызға сезімтал

Сен енді қиналмау үшін мен саған үйленемін»

Бүкіл табиғат дірілдеп, жұлдыздар бұршақтай төгілді

Су теңізіне бөлініп, аспанда кемпірқосақтар жарқырады

Сегіз қол оны құшақтады, үшінші көзі отпен жарқ етті

Ол тек «ана» деп айғайлап үлгерді және оны тірі жұмаққа алып кетті

Содан бері үш жыл өтті, колхоз тоғаны киелі болды

Оған қажылар барады, онда лотостар гүлдейді

Вишна мен Кришна далада жүреді, климаты жұмсақ, ауасы таза

Содан бері біздің ауылдағы әрбір үшінші адам индуизм