Ангел всенародного похмелья - Аквариум

Уже прошло Седьмое Ноября,

Утихли звуки шумного веселья.

Но кто-то движется кругами, все вокруг там ,где стою я;

Должно быть, ангел всенародного похмелья.

Крыла висят, как мокрые усы,

И веет чем-то кисло и тоскливо.

Но громко бьют на главной башне позолоченные часы,

И граждане страны желают пива.

Бывает так, что нечего сказать,

Действительность бескрыла и помята.

И невозможно сделать шаг, или хотя бы просто встать,

И все мы беззащитны, как котята;

И рвется враг подсыпать в водку яд,

Разрушить нам застолье и постелье.

Но кто-то вьется над страной, благословляя всех подряд -

Хранит нас ангел всенародного похмелья.

Қарашаның 7-сі де өтіп кетті.

Шулы көңілді дауыстар сейілді.

Бірақ біреу шеңбер бойымен қозғалады, айналаның бәрі мен тұрған жерде;

Елдің асқақ періштесі болса керек.

Қанаттар дымқыл мұрттар сияқты салбырап тұрады

Және қышқыл және сұмдық иіс шығады.

Бірақ басты мұнарадағы алтын жалатылған сағат қатты соғылады,

Ал ел азаматтары сыраны қалайды.

Кейде айтарға ештеңе жоқ

Шындық қанатсыз және мыжылған.

Бір қадам жасау мүмкін емес, тым болмаса жай ғана тұру,

Ал біз бәріміз котят сияқты қорғансызбыз;

Ал жау араққа уды құюға асығады.

Тойымыз бен төсегімізді бұзыңыз.

Бірақ біреу елдің үстінде қалықтап, барлығына қатарынан бата береді -

Ұлттық асқақ періштесі бізді сақтайды.