А тепер усе інакше - Аква Віта

Можемо зізнатись, хоч і сором нам:

Ми колись боялись гладити слона,

Ми колись боялись, що в засаді вій,

— Я — щурів кусючих.

— Я — кусючих змій.

А тепер усе інакше, інакше,

Просто, просто, просто навпаки.

А тепер усе інакше, інакше,

Просто, просто, просто навпаки.

А тепер усе інакше, інакше,

Просто, просто, просто навпаки.

Можемо зізнатись щиро і всерйоз:

Ми були маленькі і боялись гроз,

Ми також боялись хижих павуків,

— Я — жінок чарівних.

— Я — чоловіків.

Ми колись боялись, що гріха таїть,

Сам-на-сам лишатись, ну хоча б на мить,

Ми колись боялись гострих почуттів.

— Хоч їх вона хотіла.

— Та і він їх хотів.

Біз ұялсақ та мойындай аламыз:

Біз пілді еркелетуге қорқатынбыз,

Біз бұрын кірпік түбінде, деп қорқатынбыз.

«Мен тістеген егеуқұйрықпын».

- Мен шаққан жыланмын.

Ал қазір бәрі басқаша, басқаша,

Тек, жай, керісінше.

Ал қазір бәрі басқаша, басқаша,

Тек, жай, керісінше.

Ал қазір бәрі басқаша, басқаша,

Тек, жай, керісінше.

Біз шын жүректен және байыпты мойындай аламыз:

Біз кішкентай едік және найзағайдан қорқатынбыз,

Біз жыртқыш өрмекшілерден де қорқатынбыз,

- Мен сүйкімді әйелдермін.

- Мен еркекпін.

Біз бір кездері күнә жасырынған деп қорқатынбыз,

Бір сәтке болса да жалғыз қалу үшін,

Бұрын біз толқулардан қорқатынбыз.

- Ол оларды қаласа да.

- Иә, және ол оларды қалады.