La Gravité - Abd Al Malik

À l’arrière train du bus quatorze comme à la remorque de la vie

Je suis amorphe coté fenêtre, les yeux assis dans le vide

À ne surtout pas me demander si la vie me considère comme un brave

Je viens d’un lieu où, chacun se complaît à être grave

Tourner en rond dans ces ruelles de la vie que, même les lampadaires

n'éclairent plus

Être baigné dans le noir et pourtant, se croire dans la lumière totalement nu

Sortir la tête de l’eau ou se noyer dans le fantasme

Je viens d’un lieu où, chacun se complaît à être grave

Je me blesse tout le temps avec le tranchant de l’orgueil

Je suis de ceux qui lentement deviennent, leur propre cercueil

Je suis aveuglé par des murailles de tours

Je me dis: «Il ne peut rien y avoir derrière ces remparts»

Je viens d’un lieu où, chacun se complaît à être grave

Avoir la prétention d'être soi, on se connaît toujours trop peu

Donner du sang cette pensée me rend, exceptionnel en ce lieu

Provincée mon existence il fut un temps ou Paris, j’y serais allé même à la nage

Je viens d’un lieu où, chacun se complaît à être grave

Au volant de ma Z3 bleue ciel comme aux commandes de ma vie

Je suis les cheveux au vent de cette vie blonde que je conduis

A me demander si je crois en la justice

Je dirais que, je suis heureux d'être à ma place

Je viens d’un lieu où, rien n’est jamais vraiment grave

Rouler à fond sur l’autoroute de la vie, tellement éclairée qu’on en perd la vue

Prendre son bain, debout, un problème, des solutions n’en parlons plus

Voir l’argent comme un moyen et non comme une faim, ça calme

Je viens d’un lieu où, rien n’est jamais vraiment grave

Je ne suis pas de ceux qui se considèrent être quelqu’un parce que,

je suis né avec quelque chose

Je suis tellement égoïste que je pense plus aux autres qu'à moi, c’est drôle

Mais, il m’arrive d'être triste et ces joues mouillées, ce sont de vraies larmes

Même si, je viens d’un lieu où, rien n’est jamais vraiment grave

Avoir mal à la bourgeoisie comme, Che Guevara

Se lever chaque matin sans réellement savoir pourquoi

Souffrir du non sens, une maladie qui n'épargne aucun personnage

Je viens d’un lieu où, rien n’est jamais vraiment grave

Je viens d’un lieu où, chacun se complaît à être grave

La gravité, mesdames et messieurs

Өмір тіркемесі сияқты он төрт автобустың артқы жағында

Терезенің жанында мен аморфпын, бос жерде көзім отыр

Ең бастысы, өмір мені батыл деп санайды ма деп ойламаңыз

Мен бәрі байыпты болғанды ​​ұнататын жерден келдім

Өмірдің осы аллеяларында, тіпті көше шамдары да айналады

енді жарықтандырмайды

Қараңғылықта шомылу, бірақ жарыққа толығымен жалаңаш сену

Басыңызды судың үстіне қойыңыз немесе қиялға батып кетіңіз

Мен бәрі байыпты болғанды ​​ұнататын жерден келдім

Мен өзімді мақтанышпен үнемі ренжіттім

Ақырындап өз табытына айналатындардың бірімін

Мен мұнаралардың қабырғаларынан соқырмын

Мен: «Бұл қорғандардың артында ештеңе болуы мүмкін емес»

Мен бәрі байыпты болғанды ​​ұнататын жерден келдім

Өзіңді өзің деп санай отырып, сен әрқашан өзіңді тым аз білесің

Бұл жерде қан беру мені ерекше етеді

Провинцияда менің өмір сүрген кезім Парижде болған кезде мен ол жерге тіпті жүзу арқылы да баратын едім

Мен бәрі байыпты болғанды ​​ұнататын жерден келдім

Аспан көк Z3 көлігімді басқару өмірімді басқарғандай

Мен айдап бара жатқан мына аққұба өмірдің желіндей шашымын

Әділдікке сенемін бе деп

Мен өзім тиесілі жерде болғаныма қуаныштымын дер едім

Мен ешқашан маңызды нәрсе болмайтын жерден келдім

Өмір жолында жалпақ жолмен жүріп келе жатқаныңыз сонша, сіз көру қабілетінен айырыласыз

Ваннаға түсу, тұру, мәселе, шешу жолдары бұл туралы енді айтпай-ақ қояйық

Ақшаны аштық емес, құрал ретінде көріп, тыныштандырады

Мен ешқашан маңызды нәрсе болмайтын жерден келдім

Мен өзімді біреу санайтын адам емеспін, өйткені,

Мен бір нәрсемен тудым

Мен өзімшіл болғаным сонша, өзімнен гөрі басқаларды ойлаймын, бұл күлкілі

Бірақ кейде мен мұңайып кетемін, бұл дымқыл беттер нағыз көз жасы

Дегенмен, мен ешнәрсе ешқашан маңызды емес жерден келдім

Че Гевара сияқты буржуазиялықтарды ренжітті

Неге екенін білмей күнде таңертең тұру

Бос сөзден азап, мінезін аямайтын дерт

Мен ешқашан маңызды нәрсе болмайтын жерден келдім

Мен бәрі байыпты болғанды ​​ұнататын жерден келдім

Гравитация, ханымдар мен мырзалар