Ты опять от меня прочь… - Виктор Третьяков

Ты опять от меня —

прочь,

А я в кабак от тебя —

пить.

Не случилась у нас —

дочь,

И не хочется мне

жить.

Ты меня позовёшь —

боль,

Я тебя позову —

бред.

Я б исполнил свою

роль,

Но меня без тебя

нет.

Всё заранее знал

Бог,

И не зря мне тебя

дал,

Чтобы я сохранил

вздох,

И со вздохом с колен

встал.

Но кричать, больше нет

сил,

И молчать, больше нет

слёз,

И тянуть, больше нет

жил,

И писать, больше нет

грёз…

И в душе больше нет

мест,

Хоть и полупустой

зал,

А на сцене горит

Крест:

Всё заранее Бог

знал!

Тридцать третий пошёл

год,

Это — первый Судьбы

знак.

Мне бы тоже пробить

лёд,

Но не знаю, увы,

как.

Мне бы тоже, сорвав

плоть,

Улететь в тишину

птиц.

И до самой Трубы

вплоть,

Простоять перед Ним

ниц…

Всё заранее знал

Бог,

И не дал нам гнезда

свить,

Я бы много чего

смог,

Только как мне теперь

жить?

Не случилась у нас

дочь,

Колокольный стоит

звон…

А про слёзы твои

в ночь,

Мне на пятницу был

сон.

Сіз қайтадан мененсіз -

алыс,

Мен сізден тавернадамын -

ішу.

Бізде болған жоқ -

қызы,

Ал мен қаламаймын

өмір сүр.

Сіз маған қоңырау шаласыз -

ауырсыну,

Мен саған телефон соғамын -

мақтаныш.

орындайтын едім

рөл,

Бірақ сенсіз мен

жоқ.

Бәрін алдын ала білген

Құдай,

Және сен маған бекер емессің

берді,

Мен сақтау үшін

күрсіну,

Және тізеңізден бір күрсінумен

тұрды.

Бірақ айқай, енді жоқ

күш,

Және үндемеңіз, енді жоқ

көз жасы

Ал тартыңыз, артық емес

өмір сүрген,

Ал жазыңыз, артық емес

армандар...

Ал рухта бұдан артық жоқ

орындар,

Жартысы бос болса да

зал,

Ал сахнада жанып тұрады

Крест:

Бәрі алдын ала Алла

білген!

Отыз үш кетті

жыл,

Бұл бірінші Тағдыр

белгісі.

Мен де бұзғым келеді

мұз,

Бірақ білмеймін, өкінішке орай

ретінде.

Мен де жыртар едім

ет,

Үнсіздікке ұшыңыз

құстар.

Және құбырдың өзіне

дейін,

Оның алдында тұр

сәжде ету…

Бәрін алдын ала білген

Құдай,

Және бізге ұя бермеді

бұралу,

Мен көп нәрсені істейтін едім

түтін,

Енді қалай боламын

өмір сүре ме?

Бізде болған жоқ

қызы,

Қоңырау тұрады

шырылдау...

Және сіздің көз жасыңыз туралы

түнде,

Мен жұмада болдым

Арман.