Песня про велосипед - Александр Галич

Ах, как мне хотелось, мальчишке,

Проехаться на велосипеде.

Не детском, не трехколесном, —

Взрослом велосипеде!

И мчаться навстречу соснам —

Туда, где сосны и ели, —

И чтоб из окна глядели,

Завидуя мне, соседи —

Смотрите, смотрите, смотрите,

Смотрите, мальчишка едет

На взрослом велосипеде!..

…Ехал мальчишка по улице

На взрослом велосипеде.

— Наркомовский Петька, умница, —

Шептались кругом соседи.

Я крикнул — дай прокатиться!

-

А он ничего не ответил,

Он ехал медленно, медленно,

А я бы летел, как ветер,

А я бы звоночком цокал,

А я бы крутил педали,

Промчался бы мимо окон —

И только б меня видали!..

…Теперь у меня в передней

Пылится велосипед,

Пылится уже, наверное,

С добрый десяток лет.

Но только того мальчишки

Больше на свете нет,

А взрослому, мне не нужен

Взрослый велосипед!

Ох, как хочется мне, взрослому,

Потрогать пальцами книжку,

И прочесть на обложке фамилию,

Не чью-нибудь, а мою!..

Нельзя воскресить мальчишку,

Считайте — погиб в бою…

Но если нельзя — мальчишку,

И в прошлое ни на шаг,

То книжку-то можно?!

Книжку!

Ее — почему никак?!

Величественный, как росчерк,

Он книжки держал под мышкой.

— Привет тебе, друг-доносчик,

Привет тебе, с новой книжкой!

Партийная Илиада!

Подарочный холуяж!

Не надо мне так, не надо —

Пусть тысяча — весь тираж!

Дорого с суперобложкой?

К черту суперобложку!

Но нету суперобложки,

И переплета нет.

…Немножко пройдет, немножко,

Каких-нибудь тридцать лет.

И вот она, эта книжка,

Не в будущем, в этом веке!

Снимает ее мальчишка

С полки в библиотеке!

А вы говорили — бредни!

А вот через тридцать лет…

Пылится в моей передней

взрослый велосипед.

О, мен қалай едім, балам,

Велосипед айдау.

Балаларға емес, үш доңғалақтыларға емес, -

Ересектерге арналған велосипед!

Қарағайларға қарай асығыңыз -

Онда, қарағайлар мен шыршалар, -

Және терезеден қарау үшін

Маған қызғанышпен, көршілер -

Қара, қара, қара

Қарашы, бала кетіп бара жатыр

Ересектерге арналған велосипедте!..

...Көшеде бір бала көлікпен келе жатты

Ересектерге арналған велосипедте.

- Наркомовский Петька, ақылды қыз, -

Көршілер жан-жақтан сыбырлады.

Мен айқайладым - мінуге рұқсат етіңіз!

-

Және ол ештеңеге жауап бермеді,

Ол ақырын, баяу айдады

Ал мен жел сияқты ұшатын едім

Ал мен қоңырау соғар едім

Ал мен педаль жасайтын едім

Мен терезелердің жанынан асығатын едім -

Олар мені көрсе ғой!..

... Енді менің алдымда

Велосипед шаң жинап жатыр

Шаң басып жатқан шығар

Жақсы он жыл бойы.

Бірақ сол бала ғана

Дүниеде бұдан артық жоқ,

Ал ересек адам үшін маған керегі жоқ

ересектерге арналған велосипед!

О, мен қалай қалаймын, ересек адам ретінде,

Кітапты саусақтарыңызбен түртіңіз

Және мұқабадағы есімді оқыңыз,

Басқаны емес, менікі!..

Баланы тірілтуге болмайды

Қараңызшы - шайқаста өлді ...

Бірақ егер алмасаң - бала,

Өткенге бір қадам да емес,

Кітап болуы мүмкін бе?!

Брондау!

Ол - неге емес?!

Гүлдей керемет

Ол кітаптарды қолтығында ұстады.

- Сәлем, алаяқ досым,

Сәлем, жаңа кітап!

Илиада кеші!

Сыйлық holujazh!

Маған олай керек емес, маған керек емес -

Бүкіл таралым мың болсын!

Шаңды күртеше қымбат па?

Пиджакпен тозаққа!

Бірақ шаңға арналған күрте жоқ

Және ешқандай байлау жоқ.

... Біраз, аздап өтеді,

Шамамен отыз жыл.

Міне, бұл кітап,

Болашақта емес, осы ғасырда!

Бала оны шешеді

Кітапханадағы сөреден!

Ал сіз айттыңыз - бос сөз!

Бірақ отыз жылдан кейін...

Менің алдымда шаң жинау

ересектерге арналған велосипед.