Слово - Аркона

Сонные реки, мертвые камни

Скрыты туманом, тайну храня

Новые боги спят на ладони

Новую кровь пустила земля

Вновь пеленой скрыта надежда

Хладной слезой плачет она

Мой новый мир…

Что безмятежно

Ждет под дурманом долгого сна?

Алый закат я очами незримо ищу в небосклоне

Слово до люда слепого с надеждой несу на ладони

Встав пред Кумиром родимым, я вновь упаду на колено

Слово живое несу до него я в глубинное небо

Слово нетленно, Слово живое

Снова реку тайну храня

Гласом отчаянья призываю

Родные боги слышат меня

Спустится птицей

К Древу Надежды

Древнее Слово гласом богов

Древнее Слово — сила иного

Скинет с земли тяжесть чуждых оков

Встрепенется — да Русь

Во седых древах

Воспоет в полынье гласом прошлого

Несу Слово-Глас в след до люда я В вещей песне ты да услышь его

Да глаголь ты сказ Слово вещее

Предком старым нам, да завещано

Слово мудрое, друже Стрибога

Тобой век стоять нам обещано

Под песни лесов

Древ слово незримо

То Слово богов

То нами хранимо

Слово не тленно, Слово живое

Снова реку, тайну храня

Родные боги в наших ладонях

Словом воскресшие из огня

Для меня!

Ұйқысы келген өзендер, өлі тастар

Тұманға тығылған, Құпия сақтаған

Жаңа құдайлар алақанда ұйықтайды

Жер жаңа қан шығарды

Үміт қайтадан жабылды

Ол суық көз жасымен жылайды

Менің жаңа әлемім...

Не деген тыныш

Ұзақ ұйқының астында күтесіз бе?

Мен көзге көрінбей аспандағы алқызыл күннің батуын іздеймін

Сөзді соқырларға үмітпен алақанға саламын

Пұттың алдында тұрған қымбаттым, Мен тағы да тізе бүгемін

Мен оған тірі сөзді терең аспанда апарамын

Сөз өшпес, сөз тірі

Құпия өзенді қайтадан сақтау

Мен үмітсіз дауыспен шақырамын

Туған құдайлар мені естиді

Құспен түседі

Үміт ағашына

Ежелгі сөз құдайлардың дауысы

Ежелгі сөз басқаның құдіреті

Жерден бөгде бұғаулардың салмағын тастайды

Ояныңыз - иә Ресей

Сұр ағаштарда

Полняда өткен дауыспен ән салады

Мен Сөз-Дауысты ізімен елге жеткіземін Мен Пайғамбарлық жырда, иә, сен оны естисің

Иә, сен ертегісің етістігі Сөз – пайғамбарлық

Бізге ескі, өсиет еткен баба

Дана сөз, Стрибогтың досы

Біз сізге бір ғасыр тұруға уәде бердік

Орман әндеріне

Ежелгі сөз көзге көрінбейді

Бұл құдайлардың сөзі

Біз сақтаймыз

Сөз бұзылмайды, Сөз тірі

Тағы да өзен, құпияны сақтай отырып

Алақанымызда туған құдайлар

Бір сөзбен айтқанда, оттан тірілген

Мен үшін!