Шторм - Аркона

Шторм!

В колыбели ночи

Ты ворвался в мой призрачный храм

Алой молнией раня меня, ты зовешь за собою в пучину!

Сквозь чарующий ветра порыв ощущаю дыханье твое

Пред затменьем кровавой луны

Я сливаюсь с тобой воедино!

Ветра порыв!

Изумленная жаждой объятья

Чувствуя в себе

Бурю вечного счастья

Став пред тобой, отдаю свою душу тебе навсегда!

Шторм!

Забери же меня, забери в никуда!

Грозы твои очами взирая

В глубь моего бытия

В ветра объятьях вновь утопая

Я погружаюсь в тебя!

Образы рун томно-млечного неба

Кольцами звезд осыпают

Тень заслоненной Землею Луны

Нас обвенчает

Свет, вновь исчезая

Вихрем кидает в Явь

Вновь возвращаюсь, осознавая

Сняв сновидения шаль

То лишь во сне шторм обнимая

Нежно играясь с судьбой

С вихрем твоим я танцевала

Танец, окутанный тьмой

Брошусь в порыве чувств

В пучину океана

Спета песнь судьбы моей

Устами урагана

Шторм!

Возьми меня, Шторм!

Дауыл!

Түн бесігінде

Сен менің елес ғибадатханама кірдің

Мені жаралаған қызыл найзағай, сен өзіңді тұңғиыққа шақырасың!

Сиқырлы желдің екпіні арқылы мен сенің тынысыңды сеземін

Қанды айдың тұтылуына дейін

Мен сенімен бірмін!

Желдің екпіні!

Құшақтауға шөлдегеніне таң қалды

Өзімді іштей сезіну

Мәңгілік бақыттың дауылы

Алдыңда тұрып, жанымды саған мәңгілікке беремін!

Дауыл!

Мені алып кетіңіз, ешқайда кетпеңіз!

Көздеріңе қарап дауылдар

Менің болмысымның тереңдігінде

Жел құшағында тағы суға батады

Мен саған кіремін!

Сүтті аспанның рундарының суреттері

Жұлдыздар сақиналарымен жаңбыр

Айдың көлеңкесі Жермен жабылған

Бізге үйленеді

Жарық қайтадан жоғалады

Явқа құйын лақтырады

Мен түсініп қайта ораламын

Армандаған орамалын шешу

Түсінде ғана дауыл құшақтап жатыр

Тағдырмен ақырын ойнау

Сенің құйыныңмен биледім

Би қараңғылықпен көмкерілген

Мен өзімді сезімдер толқынына тастаймын

Мұхиттың тереңдігіне

Тағдырымның әнін шырқады

дауылдың аузы

Дауыл!

Мені Сторм алыңыз!