Гой, Роде, гой! - Аркона

Сквозь седой туман

Взгляд устремился вдаль

Там в мире мертвых скал

Ты затаил печаль

Мечется душа

Над ледяной волной

Чуешь, что смерть близка

Страх овладел тобой

Не ставший жертвой буйных вод

В смертельной схватке с ветром

Вздымая длани к небесам

Ждешь Родова ответа

Как во лесе, ой да во темном

Требы огнем воспылают

Гласом священного рога

Братья богов восславляют

Да прольется святая сурья

В чашу у лика родного

Устами славу глаголят

Словом, да к Родову дому

Гой, Роде, гой!

Гой, Роде, гой!

Гой, Роде, гой!

Ты слышишь?

Гой, Роде, Гой!

Эй, Стрибога — Ветра вы дети

Сұр тұман арқылы

Көз алысқа ұшты

Өлі тастар әлемінде

Сізде қайғы болды

Жан асығады

Мұз толқынының үстінде

Өлімнің жақын екенін сезесің

Қорқыныш сені басып алды

Дауылды судың құрбаны емес

Желмен өліммен күресуде

Қолыңызды көкке көтеріңіз

Родовтың жауабын күтуде

Ормандағы сияқты, иә, қараңғыда

Талаптар отпен жанады

Қасиетті мүйіздің үнімен

Құдайдың бауырлары мадақтайды

Қасиетті сүре төгілсін

Туған жердің бетіндегі кесеге

Даңқ ауыздары айтады

Бір сөзбен айтқанда, отбасылық үйге иә

Гой, Род, Гой!

Гой, Род, Гой!

Гой, Род, Гой!

Сіз естисіз бе?

Гой, Род, Гой!

Эй Стрибог - Сен желдің балаларысың