Лики бессмертных богов - Аркона

Стой, вечность — правда слепая!

С яви во скверне

Я убегаю

С мольбою о жизни вздымая к родимой святыне

Ты зришь вникуда, в пелену своих снов

И в этом забвении души, в серой жизни смятении

Воспрянут же в памяти Лики бессмертных Богов

Где сущность этого мира?

В чуждой мне яви душу забыла

Стой, вечность — правда слепая!

С яви во скверне я убегаю

В безумстве ночи ты видишь, как старая дева

Поманит тебя на указанный путь,

Но вновь, встрепенувшись, ты вырвешься с этого плена

И воспоминанья подымут ту страшную суть

Как ползая змеем, касаясь незримых кореньев

Ты пал в пустоту бытия неизведанной тьмы

И вот ты один на просторах извечной святыни

И в мыслях ты вспомнишь о том, что был предан людьми

Где сущность этого мира?

В чуждой мне яви душу забыла

Стой, вечность — правда слепая!

С яви во скверне я убегаю

В холодной жизни жаждешь огня

Что умирает в это мгновенье

И вновь тебя окутает тьма —

Страх пред смерти забвеньем

И на распутье этих дорог

Сном окутают чары

Увидишь нави тихий чертог

Ты в объятиях Мары

Стой, вечность — правда слепая!

С яви во скверне я убегаю

Я ухожу…

Тоқта, мәңгілік – соқыр шындық!

Лас жерде жүріңіз

Мен қашып бара жатырмын

Туған киелі мекенге көтерілу үшін өмір сүруді өтінумен

Сіз ешқайда қарамайсыз, арманыңыздың пердесінде

Ал бұл жанның ұмытылуында, абыржыған сұр өмірде

Өлмейтін құдайлардың жүзінің жадында қабылданады

Бұл дүниенің мәні қайда?

Біреудің шындығында жанымды ұмыттым

Тоқта, мәңгілік – соқыр шындық!

Мен тозақтағы шайтаннан қашамын

Түннің ессіздігінде кәрі қызметші сияқты көресің

Көрсетілген жолға азғырып,

Бірақ тағы да шошып, бұл тұтқыннан шығасың

Ал естеліктер сол қорқынышты болмысты жарып жібереді

Көрінбейтін тамырларға тиіп, жорғалаған жыландай

Сіз белгісіз қараңғылықтың бостығына түстіңіз

Міне, мәңгілік киелі мекеннің кеңістігінде жалғызсың

Ал сіздің санаңызда адамдар сізді сатып кеткенін еске түсіресіз

Бұл дүниенің мәні қайда?

Біреудің шындығында жанымды ұмыттым

Тоқта, мәңгілік – соқыр шындық!

Мен тозақтағы шайтаннан қашамын

Суық өмірде отқа құмарсың

Осы сәтте не өледі

Сіз тағы да қараңғыдасыз -

Біз өлім қорқынышын ұмытамыз

Және осы жолдардың қиылысында

Ұйқы сиқырларды орап алады

Үнсіз шайтанның сұмдығын көресіз

Сіз Мэридің құшағындасыз

Тоқта, мәңгілік – соқыр шындық!

Мен тозақтағы шайтаннан қашамын

Мен кетемін…