Крыса – ревность - Григорий Лепс

Чем меньше знаешь, лучше спишь -

Теперь я на себе проверил.

Кто это выдумал, конечно,

Был мудрый черт,

Он знал потери.

Куда луна с небес ушла?

Ушла сиять в чужой постели.

И крови требует душа,

А разум возразить не смеет.

И эта боль дает мне власть,

И я парю на черных крыльях,

Как будто сердце из стекла

Дракона кровью вдруг налилось.

Я так хочу спасти тебя,

Но защищаю неумело.

В мозгу пульсируют слова:

Как ты могла?

Как ты посмела?

Поселилась и пригрелась

В моем сердце крыса-ревность.

Гложет сердце крыса-ревность.

Я могу убить ее,

Но вместе с ней убью и сердце я.

Запущен дом, в пыли мозги.

Я, как лимон на рыбу, выжат.

Я пью водяру от тоски,

И наяву чертей я вижу.

Себе не в силах отказать

В слюнявой, слабенькой надежде,

Что ты придешь в мою кровать

Так нежно, нежно -

Все, как прежде.

И эта боль дает мне власть,

Рука сильна и поступь смела,

Но сердце не дает понять:

"Как ты могла? Как ты посмела?".

Не может все, как прежде, быть -

Измена: нет живучей слова.

Не сможем мы ее забыть.

И все по кругу:

Снова, снова, снова.

Поселилась и пригрелась

В моем сердце крыса-ревность.

Гложет сердце крыса-ревность.

Я могу убить ее,

Но вместе с ней убью и сердце я.

Поселилась и пригрелась

В моем сердце крыса-ревность.

Гложет сердце крыса-ревность.

Я могу убить ее,

Но вместе с ней убью и сердце...

Поселилась и пригрелась

В моем сердце крыса-ревность.

Гложет сердце крыса-ревность.

Я могу убить ее,

Но вместе с ней убью и сердце я.

Неғұрлым аз білсеңіз, соғұрлым жақсы ұйықтайсыз -

Енді мен өзімді тексердім.

Оны кім ойлап тапты, әрине

Ақылды шайтан болды

Ол шығынды білді.

Аспаннан ай қайда кетті?

Біреудің төсегінде жарқырап кетті.

Ал жан қанды талап етеді

Ал ақыл қарсылық таныта алмайды.

Және бұл ауырсыну маған күш береді

Ал мен қара қанатпен қалықтаймын

Шыны жүрек сияқты

Айдаһар кенет қансырап кетті.

Мен сені құтқарғым келеді

Бірақ мен нашар қорғаймын.

Мына сөздер миымда дірілдеп жатыр:

Қалай дәтің барды?

Қалай дәтің барады?

Орын алып, жылынды

Менің жүрегімде егеуқұйрық қызғаныш.

Егеуқұйрық қызғаныш жүректі кеміреді.

Мен оны өлтіре аламын

Бірақ мен онымен жүрегімді өлтіремін.

Үй жүгіреді, милар шаңда.

Мен балыққа лимон сияқты сығыладым.

Мен мұңнан су ішемін,

Ал шын мәнінде мен шайтандарды көремін.

Мен өзімнен бас тарта алмаймын

Ашылдаған, әлсіз үмітпен,

сен менің төсегіме келесің деп

Сондай жұмсақ, жұмсақ

Бәрі бұрынғыдай.

Және бұл ауырсыну маған күш береді

Қолы күшті, қадамы батыл,

Бірақ жүрек оны анық көрсетпейді:

"Қалай болдыңыз? Қалай батылдыңыз?"

Бәрі бұрынғыдай болуы мүмкін емес,

Өзгеріс: табанды сөз жоқ.

Біз оны ұмыта алмаймыз.

Және айналасында:

Тағы, тағы, тағы.

Орын алып, жылынды

Менің жүрегімде егеуқұйрық қызғаныш.

Егеуқұйрық қызғаныш жүректі кеміреді.

Мен оны өлтіре аламын

Бірақ мен онымен жүрегімді өлтіремін.

Орын алып, жылынды

Менің жүрегімде егеуқұйрық қызғаныш.

Егеуқұйрық қызғаныш жүректі кеміреді.

Мен оны өлтіре аламын

Бірақ мен онымен бірге жүрегімді өлтіремін ...

Орын алып, жылынды

Менің жүрегімде егеуқұйрық қызғаныш.

Егеуқұйрық қызғаныш жүректі кеміреді.

Мен оны өлтіре аламын

Бірақ мен онымен жүрегімді өлтіремін.