Жизнь моя - вечная осень - Владимир Захаров

По дороге, по бездорожью.

Было мне легко, было сложно.

Был и гладок путь, был и скользок.

Сколько было бед, счастья сколько.

И по жизни мне было всякое.

Было горькое, было сладкое.

Я старался жить как велел Господь.

Иногда мой друг побеждала плоть.

Жизнь моя — вечная осень.

Слезы холодные льются с небес.

Господи, ты же не бросишь.

Ты же не бросишь меня, я верю тебе.

Я прошёл может пол пути.

Может полстраны, может пол-любви.

Мне идти сколь укажет Бог.

Может было всё уж не так и плохо.

Всё пройдёт и моя печаль.

Всё пройдёт, всё изменится.

Я иду по дороге в даль.

Буду жить мой друг и надеяться

Жолда, жолсызда.

Маған оңай болды, қиын болды.

Тегіс жол болды, тайғақ кешу де болды.

Қаншама қиындық, қаншама бақыт.

Ал менің өмірімде бәрі болды.

Ащы болды, тәтті болды.

Мен Жаратқан Ие бұйырғандай өмір сүруге тырыстым.

Кейде менің досым тәнді жеңді.

Менің өмірім мәңгілік күз.

Аспаннан суық көз жасы төгіліп жатыр.

Мырза, сіз бас тартпайсыз.

Сіз мені тастамайсыз, мен сізге сенемін.

Жарты жолға кеттім.

Мүмкін жарты ел, мүмкін жарты махаббат.

Құдайдың айтқанындай баруым керек.

Мүмкін бәрі жаман емес шығар.

Бәрі өтеді де, мұңым да өтеді.

Бәрі өтеді, бәрі өзгереді.

Жол бойымен алысқа қарай келе жатырмын.

Мен досым мен үмітіммен өмір сүремін