По звериным тропам - Аркона

По звериным тропам, по дремучим следам

Я пройду по снегам и приду в никуда.

Я приду в никуда, перед древом склонюсь,

Разведу яр — огонь и к богам помолюсь.

Темна — ноченька, ты укутай меня!

Яр — огонь, обогрей на закате дня.

На закате дня колени преклоню,

Предкам о беде я поведаю.

Теплую кровинушкой сердце обливалось

И языческим богам, что люблю, призналась.

Макошь, судьбы ты сплети с молодцем навечно!

Требу малую прими и поклон сердечный.

По звериным тропам, средь деревьев густых,

Пробегу, пролечу, заметая следы.

Заметая следы неведомых зверей.

Мое сердце стучит с каждым шагом сильней.

Темна — ноченька, ты укутай меня!

Яр — огонь, обогрей на закате дня.

На закате дня колени преклоню,

Предкам о беде я поведаю.

Я приворожу ясна — сокола,

Прилетит ко мне ясно — сокол мой.

Кем бы не был ты, черным вороном,

По звериным тропам уведу за собой.

Жануарлар жүретін жолдармен, тығыз жолдармен

Мен қарды аралап, ешқайда келмеймін.

Мен ешқайда кетпеймін, ағаштың алдында бас иемін,

Мен от жағамын - от және құдайға сиынамын.

Түн қараңғы, мені орап ал!

Яр - от, күн батқанда жылы.

Күн батқанда тізерлеймін,

Мен ата-бабама қиындықты айтамын.

Жылы қанға малынған жүрек

Мен пұтқа табынушы құдайлардың алдында өзімді жақсы көретінімді мойындадым.

Макош, сен жас жігітпен мәңгілікке тағдыр тоғытасың!

Мен кішкене қабылдап, шын жүректен тағзым етуді талап етемін.

Жануарлар жолында, қалың ағаштар арасында,

Мен жүгіремін, ұшамын, ізімді жасырамын.

Белгісіз жануарлардың іздерін жабу.

Жүрегім басқан сайын қатты соғып барады.

Түн қараңғы, мені орап ал!

Яр - от, күн батқанда жылы.

Күн батқанда тізерлеймін,

Мен ата-бабама қиындықты айтамын.

Мен сиқырлаймын анық - сұңқар,

Ол маған анық ұшады – сұңқарым.

Кім болсаң да, қара қарға,

Мен сені жануарлардың жолымен апарамын.