Весна - Зоя Ященко, Белая Гвардия

Съежились крыши домов,

Спрятались феньки в рукав.

В небо палим, а за что —

Так до сих пор не узнав.

Кровь, суета, голоса,

Самый громкий: «Вперед и смелей!»

Но что-то лезет в глаза —

То ли память, то ли пух с тополей.

Жди, мы скоро довоюем,

Сядем и закурим,

Да помолчим.

Ты еще придешь домой,

Уставший, но живой

Лишь тем, что любим.

Правда к нам не достучалась,

Но кому досталась

Эта война.

Смерть раскланяется в ноги,

Жди, уже в дороге

Наша весна.

Души по трапу бредут

На облака-корабли.

С нами глотали беду,

Без «до свиданья"ушли.

Им уже с нами не петь,

Их уже наш Праведный спас.

Но пока солнцу гореть,

Этим душам молиться о нас.

Жди, мы скоро довоюем,

Сядем и закурим,

Да помолчим.

Ты еще придешь домой,

Уставший, но живой

Лишь тем, что любим.

Правда к нам не достучалась,

Но кому досталась

Эта война.

Смерть раскланяется в ноги,

Жди, уже в дороге

Наша весна.

Жизнь — это наши права,

Крест — он и небо и суть.

Дома пусти на дрова,

Свой как-нибудь донесу.

Все отойдет, отболит,

Даст Бог, не сгинем в запой.

Утро, нам путь застелит

Цветами да жгучей росой.

Жди, мы скоро довоюем,

Сядем и закурим

Одну на двоих.

Ты еще придешь домой,

И белою строкой

Допишешь свой стих.

Мы давно войною сыты,

Мы почти убиты,

Да что нам война.

Смерть там где-то за спиною,

А за той горою

Пляшет весна!

Пляшет весна,

Наша весна!

Үйлердің төбесі қирайды,

Фенки жеңге тығылды.

Біз аспанға жанып жатырмыз, бірақ не үшін -

Сондықтан мен әлі білмеймін.

Қан, бекершілік, дауыстар,

Ең қатты: «Алға және батыл!»

Бірақ көзге бірдеңе түседі -

Не естелік, не теректен шыққан үлбір.

Күте тұрыңыз, біз жақында соғысты аяқтаймыз,

Отырып темекі шегейік

Тыныш болайық.

Сен әлі үйге келесің

Шаршаған, бірақ тірі

Тек біз жақсы көретін нәрсе.

Шындық бізге жеткен жоқ

Бірақ кім алды

Бұл соғыс.

Ажал аяққа бас иеді

Күте тұрыңыз, қазірдің өзінде жолда

Біздің көктем.

Жандар баспалдақпен жүреді

Бұлттарға - кемелерге.

Олар бізбен қиындықты жұтты,

Олар қоштаспай кетіп қалды.

Олар енді бізбен ән айтпайды,

Біздің Әділіміз оларды құтқарып қалды.

Бірақ күн жанып тұрғанда,

Бұл жандар біз үшін дұға етеді.

Күте тұрыңыз, біз жақында соғысты аяқтаймыз,

Отырып темекі шегейік

Тыныш болайық.

Сен әлі үйге келесің

Шаршаған, бірақ тірі

Тек біз жақсы көретін нәрсе.

Шындық бізге жеткен жоқ

Бірақ кім алды

Бұл соғыс.

Ажал аяққа бас иеді

Күте тұрыңыз, қазірдің өзінде жолда

Біздің көктем.

Өмір - біздің құқығымыз

Крест – әрі аспан, әрі мән.

Үй отынға кетсін

Мен өзімді қалай да аламын.

Бәрі кетеді, ауырады,

Құдай қаласа, ішіп-жеп құрып кетпейміз.

Таң бізге жол ашады

Гүлдер мен жанып тұрған шық.

Күте тұрыңыз, біз жақында соғысты аяқтаймыз,

Отырып темекі шегейік

Бір екіге.

Сен әлі үйге келесің

Және ақ сызық

Өз өлеңіңді жаз.

Біз көптен бері соғыстан шаршадық,

Өліп қала жаздадық

Неге соғысып жатырмыз.

Өлім бір жерде артта қалды

Ал сол таудың артында

Көктем билейді!

Көктем билейді

Біздің көктем!