О тиграх - Зоя Ященко, Белая Гвардия

Он любит подолгу стоять у окна и смотреть на принцесс,

Которые ходят по улицам города,

Зная о том, что он любит подолгу

Стоять у окна и смотреть на принцесс…

Цветы на его подоконнике знают, о чем он молчит, и умеют молчать.

Они расцветают в иные мгновенья, когда он один, и когда он устал —

От войны и вина, от пустых разговоров, и хочется лишь одного,

Чтоб на том подоконнике вдруг распустился волшебный цветок.

Бывает, он тигров своих выпускает из клеток,

Он дарит свободу всем тиграм своим.

Наслаждаясь свободой, вечернее солнце садится на крышу.

И тигры играют у ног его, словно слепые котята,

И мы, позабыв об опасности, бросив одежду в огонь, говорим о любви…

Ол терезеде ұзақ тұрып, ханшайымдарға қарағанды ​​ұнатады,

Қала көшелерінде жүргендер,

Ұзақ уақыт бойы сүйетінін білу

Терезенің жанында тұрып, ханшайымдарға қараңыз...

Терезедегі гүлдер оның не туралы үндемейтінін біледі және қалай үндемейтінін біледі.

Ол жалғыз болған кезде, олар шаршаған кезде гүлдейді -

Соғыс пен шараптан, бос әңгімеден, мен тек бір нәрсені қалаймын,

Сол терезеде кенеттен сиқырлы гүл гүлдейді.

Кейде ол жолбарыстарын торлардан босатады,

Ол өзінің барлық жолбарыстарына еркіндік береді.

Еркіндікке ләззат алып, кешкі күн төбеге батады.

Жолбарыстар оның аяғында соқыр котят сияқты ойнайды,

Ал біз қауіп-қатерді ұмытып, киімдерді отқа лақтырып, махаббат туралы сөйлесеміз ...