Мандариновый пирог - Зоя Ященко, Белая Гвардия

Нежность солнечного утра

Льется в комнату мою,

В чашке столько перламутра!

Я его губами пью.

Я разглаживаю складки,

С платья сыплется горох,

Мне кладут на блюдце сладкий

Мандариновый пирог.

Я влюбленная принцесса,

Я инфанта тонких лун,

Мой избранник не повеса,

Он отъявленный шалун.

Он похож на капитана,

Повидавшего моря,

У него на всех карманах

Голубые якоря.

Ничего на свете нету

Кроме этих якорей

И соломенного цвета

Шелковых его кудрей.

Я терплю земную муку,

Я не чувствую подвох:

Он свою морскую руку

Запускает в мой пирог…

А глаза его смеются,

Я от страха замерла:

В перламутровое блюдце

Села рыжая пчела.

Шуақты таңның нәзіктігі

Менің бөлмеме құйылады,

Кеседе інжу-маржан қаншама!

Мен оны еріндеріммен ішемін.

Мен әжімдерді тегістеймін

Бұршақ көйлектен түсіп жатыр,

Олар менің табақшама тәттілерді қойды

Мандарин пирогы.

Мен ғашық ханшайыммын

Мен жұқа айлардың сәбиімін,

Менің таңдағаным тырма емес,

Ол атышулы ақымақ.

Ол капитанға ұқсайды

теңізді кім көрді,

Оның барлық қалталарында бар

Көк якорь.

Дүниеде ештеңе жоқ

Бұл анкерлерден басқа

Және сабан түсті

Бұйраларды жібектендіріңіз.

Төземін жердегі азапқа,

Мен қулықты сезбеймін:

Ол оның теңіз қолы

Менің бәлішімде басталады...

Ал оның көздері күледі

Мен қорқып тұрып қалдым:

Інжу-маржан тәрелкесінде

Қызыл ара отырды.