Это всё ты - Зоя Ященко, Белая Гвардия

Там нет никого, там закончилось лето,

И в лодке почти по колено воды.

И лодочник весла унес до рассвета,

И дождь, и на небе опять ни звезды.

Это все Ты, это все Ты!

Это все Ты, это все Ты!

Я в город вернулась, чужой и забытый,

Повсюду костры и ночные посты,

Мой город был занят, все замки разбиты,

И сброшены флаги, и храмы пусты.

Это все Ты, это все Ты!

Это все Ты, это все Ты!

И не было смысла сидеть в этом смраде,

И пить, и оплакивать чьи-то мечты.

И батюшка в штатском нелепом наряде

Шептал, указуя перстом на кресты:

«Ты только подумай, зачем тебе это?

За так пропадешь, не пройдешь и версты!»

Я вышла оттуда на поиски лета,

Я знала, что скоро разводят мосты.

Это все Ты, это все Ты!

Это все Ты, это все Ты!

Ты — дождь, Ты — река, Ты — огонь, Ты — комета,

Ты — небо над миром, Ты — эти цветы.

Ты здесь, Ты со мной, Ты за городом где-то,

И все, что случится со мной — это Ты…

Это все Ты!

Онда ешкім жоқ, жаз ол жақта,

Ал қайық тізеге дейін суда.

Қайықшы таң атқанша ескектерді алып кетті.

Жаңбыр жауды, тағы да аспандағы жұлдыз жоқ.

Бәрі сенсің, бәрі сенсің!

Бәрі сенсің, бәрі сенсің!

Мен қалаға оралдым, жат және ұмыттым,

Жанулар мен түнгі оразалар барлық жерде,

Менің қалам бос емес, барлық құлыптар бұзылды,

Ал жалаулар түсірілді, ал храмдар бос.

Бәрі сенсің, бәрі сенсің!

Бәрі сенсің, бәрі сенсің!

Бұл сасық иіспен отырудың қажеті жоқ,

Ал біреудің арманын ішіп, жоқтаңыз.

Ал азаматтық күлкілі киімдегі діни қызметкер

Ол саусағымен кресттерді нұсқап сыбырлады:

«Ойлан, саған бұл не үшін керек?

Бұл үшін адасып кетесің, бір мильге де бармайсың!»

Мен ол жерден жаз іздеп шықтым,

Мен көпірлердің жақында көтерілетінін білдім.

Бәрі сенсің, бәрі сенсің!

Бәрі сенсің, бәрі сенсің!

Жаңбырсың, Өзенсің, Отсың, Құйрықты жұлдызсың.

Дүние үстіндегі аспансың, Сен осы гүлдерсің.

Сен осындасың, сен меніменсің, қаланың сыртындасың,

Ал менің басымнан өткеннің бәрі сенсің...

Мұның бәрі сенсің!