Дьявол - Зоя Ященко, Белая Гвардия

Бедный, бедный дьявол…

Сидит один на вершине мира,

Плачет и пьет неразбавленный спирт,

Вспоминает строчки любимых стихов.

Последнее время ему очень скучно,

И я его хорошо понимаю,

Ведь у него почти не осталось работы,

Совсем не осталось достойных врагов.

Такое чувство, что его обманули,

Как если б позвали играть с «Челси»,

А вышел второй эшелон Забайкалья,

Да еще запасной молодежный состав.

Ведь ему же совсем ничего не стоит

Легким движением разрушить полмира,

Но люди и так все делают сами,

Лишая его наделенных прав.

И поэтому ему нестерпимо скучно,

И уже никакой спирт не спасает,

Он даже со скуки готов стать хорошим

И лететь открывать другие миры.

Но в детстве он сделал что-то такое,

Что его больше никуда не пускают

И еще лет тысячу не поменяют

Правила этой странной игры.

Бедный, бедный дьявол…

Бейшара, бейшара шайтан...

Әлемнің шыңында жалғыз отыру

Жылау және сұйылтылмаған алкогольді ішу,

Сүйікті өлең жолдарын еске түсіру.

Ол соңғы кездері қатты жалықты

Ал мен оны жақсы түсінемін

Өйткені, оның жұмысы қалмады,

Лайықты жаулар қалмады.

Оған алданып қалған сияқты

Оларды Челсимен ойнауға шақырғандай,

Ал Забайкальенің екінші эшелоны кетті,

Иә, тіпті резервтегі жастар жасақ.

Ақыр соңында, оның құны мүлдем жоқ

Жарты әлемді жою үшін жеңіл қозғалыспен,

Бірақ адам бәрін өзі жасайды,

Оны меншік құқығынан айыру.

Сондықтан ол төзгісіз скучно,

Ешбір алкоголь құтқармайды,

Тіпті зерігуден де ол жақсы болуға дайын

Басқа әлемдерді ашу үшін ұшыңыз.

Бірақ балалық шағында ол осындай нәрсені жасады,

Олар оны басқа жерге жібермейді

Ал тағы мың жыл өзгермейді

Бұл біртүрлі ойынның ережелері.

Бейшара, бейшара шайтан...