Марина - Жанна Агузарова

Прохлада ветерка

Горит рассвет — течёт река

Спешил, но уходя успел

Сказать, что разлюбил тебя

Ты любишь громкий смех

Ты хочешь быть счастливей всех,

А у любви твои глаза

И тушь течёт с ресниц, с ресниц

Марина, Марина

Не плачь!

Поток дождя в огне

Померк рассвет — не течь реке,

А у любви твои глаза

И ты грустишь одна, одна

Ты любишь громкий смех

Ты хочешь быть счастливей всех

Вернувшись, он сказал: «Прости!»

Но не простишь ты, не простишь!

Марина, Марина

Не плачь!

На весь простор весна прольёт

Свой солнечный мотив

Теперь ты не одна — одна,

Но той любви не позабыть

А жизнь идёт вперёд

И без любви тебе не жить!

Горит рассвет, река течёт

Не плачь, любовь к тебе придёт!

Марина, Марина

Не плачь!

Желдің салқындығы

Таң атып жатыр - өзен ағып жатыр

Мен асығыс едім, бірақ кетіп қалдым

Мен саған ғашық болдым деп айт

Сіз қатты күлгенді ұнатасыз ба

Сіз бәрінен де бақытты болғыңыз келеді

Ал махаббат сенің көзіңде

Ал тушь кірпіктен, кірпіктен ағады

Марина, Марина

Жылама!

Жаңбыр ағыны жанып тұр

Таң атты – өзенді ағызба,

Ал махаббат сенің көзіңде

Ал сен жалғызсың, жалғызсың

Сіз қатты күлгенді ұнатасыз ба

Сіз бәрінен де бақытты болғыңыз келе ме?

Қайтып келгенде: «Кешіріңіз!» – деді.

Бірақ сен кешірмейсің, кешірмейсің!

Марина, Марина

Жылама!

Көктем бүкіл кеңістікке төгіледі

Сіздің шуақты мотивіңіз

Енді сен жалғыз емессің - жалғыз,

Бірақ сол махаббатты ұмытпа

Ал өмір жалғасуда

Ал сен махаббатсыз өмір сүре алмайсың!

Таң атып, өзен ағып жатыр

Жылама, махаббат саған келеді!

Марина, Марина

Жылама!